EdelSpint

Buurvrouw lief had een worteluitloper voor mij opgepot. Vlak voor de winter in de volle grond gezet. Benieuwd wat ie gaat doen dit jaar!

Oh my! Het is al februari. Binnenkort maar eens beginnen met voorzaaien.

Aan de steeltjes te zien heb jij wel een echte multiflora te pakken! (Of een kruising multiflora x umbellata, want die bestaan ook). Leuk om je smaak-ervaring te lezen, want iedereen op internet is zo lovend dat de multiflora de beste smaak onder de olijfwilgsoorten heeft (is de rest dan nóg matiger??) @weknow Wat vind jij van de smaak van jouw multiflora? (Is het er ook eentje met vruchtsteeltjes?) De multiflora lijkt binnenlands nergens nu (betrouwbaar) leverbaar. Tijdje terug ook al. Jammer. Ik sta op het punt om dan maar een aantal rassen umbellata te bestellen. Als ik alle online verkopers mag geloven is het allemaal aromatisch en zoet(zuur), maar iets zegt me dat de smaak eerder zuur is met een hintje zoet/aroma... misschien valt het niet tegen. Ik kan weinig vinden op internet om de rassen te vergelijken (smaak, betrouwbaarheid), dus ik ga op gevoel dan maar voor Sweet 'n Tart, Garnet en Hidden spring. Mocht iemand ervaringen hebben, welkom!

Ja, dat is typisch! Niet hard bijten, maar zachtjes, zodat alleen het vruchtvlees smelt in je mond. Voor de geïnteresseerd: Hier in foto van hoe het eruit kan zien (opuntia humifusa): de witte bloemen horen er natuurlijk niet bij

Ja dit doe ik ook! En mijn ervaring is dat een zoete aardappel op potgrond beter wortelt/stekt dan de bataat op water. Bij mij gaat ie in eerste instantie in de meterkast (warm). Zelf doe ik de stekken direct in potgrond, gaat prima.

Dat zijn jujubes! De jujube wordt ook wel chinese dadel genoemd, inderdaad melig en appelachtig. Mijn chinese collega verwerkt ze in soep. In NL verkrijgbaar in de toko. En er is op MF ook nog een topic over geloof ik.

Als het goed is zijn ze zelf-compatibel!

@acpronk ik zou denken van wel. Er zullen vast (kleine) verschillen zitten tussen verschillende rassen. In de onderzoeken noemen ze steeds "cydonia oblonga Miller", maar Miller duidt hier op het classificatiesysteem. Philip Miller was een beroemde Engelse botanicus uit de 18e eeuw. Hij werkte als hoofdtuinman in de Chelsea Physic Garden in Londen. Blijkbaar heeft hij de kweepeer haar haar Latijnse naam gegeven.

Ik doe het wel, al jaren. Alleen met de beste planten of planten waar ik nog een ronde mee wil veredelen. Vóórdat Ik de planten naar binnen haal spoel ik ze (boven grond gedeelte) grondig af. Ik knip ze niet volledig terug, maar laat er nog blad aan hangen (valt vanzelf wanneer nieuwe gevormd worden). Meestal geen luis, maar bladluis vind ik ook niet zo erg als thrips. Bladluis geeft me een heerlijk priegelklusje waarbij ik ze met een zeepoplossing, lamplicht en wattenstaafje dood kan wrijven. Sommigen wassen hun autos, ik mijn planten 😂❤️. Liever helemaal niet natuurlijk. Pepers zijn van origine meerjarig en een meerjarige peper heeft altijd meer in petto dan een zaailing. Ik zie deze topic nu pas, maar bij het (net) lezen van jouw bericht van 15 maart @woldisteldacht ik al "wacht maar tot ie 'm inhaalt" 🤣🤣 Veel pepers zijn ook goed te stekken, dat is ook nog een optie om te overwinteren.

Tussen juni en augustus beste pluktijd in Portugal voor meeste gezondheidsbevorderende stoffen (hier organische zuren). De bladeren werden 5 dagen op ca 30 graden gedroogd in het donker. De bladeren bevatten meer organische zuren (die vrije radicalen wegvangen (als antioxidanten) dan de vruchten! Let wel: ook oxaalzuur, voor mensen die dat graag willen mijden.. Een van de zuren/flavonoiden is rutin. In een Tunesisch onderzoek tot 36%! Een welbekende antioxidant. Weet je wat me heel lekker lijkt? Een thee gezet met gedroogde kweepeer én gedroogde eind juni bladeren samen.

Prachtig! Je humifusa bloeit wel, maar komt niet tot vruchtzetting? Bestuif je zelf met een kwastje?

In ratten met hoge bloeddruk verlaagt kweepeerbladthee hun bloeddruk, waarschijnlijk via anti-inflammatoire (anti-ontsteking) werking. Ook geeft het een cholesterolverbetering in ratten. Helaas zijn wij geen ratten, dus tsja. Op goed geluk. In Marokko op de SMS University hebben ze deze thee wetenschappelijk vergeleken om te zien of het (calciumoxalaat) nierstenen oplost in reageerbuisjes. Dat deed het! Helaas zijn wij geen reageerbuisjes, dus tsja. Maar geeft toch een fijne gedachte, niet? Dat het vol zit van antioxidanten staat buiten kijf. In dit onderzoek vergelijken ze het met groene thee. Ze hebben groene bladeren gebruikt. De bladeren bevatten hun meeste bioactieve stoffen als ze nog groen zijn. Misschien helpt het om ze jong te plukken einde van de lente?(/begin van de zomer). Wel volgroed, maar nog jong en extra gezond. Dan zijn ze nog niet bitter @Mellie, dat ontstaat pas als de bladeren volgroeid zijn en nog een hele poos aan de zon worden blootgesteld. Mogelijk is de mooi roodbruine thee die jij drinkt ook wat wrang, kan dat kloppen? Tannines denk ik. Maar de bitterstof zal dan inderdaad weer afgebroken zijn. Nog even over kleur en gezondheidseffecten: In dit onderzoek werden groene (vóór vruchtoogst in oktober), gele (na vruchtoogst in november) en bruine (in december) bladeren van kweebomen verzameld in de regio Pinhel, Portugal. Groene heeft de voorkeur. Groene bladeren tijdens bloei en vruchtzetting hebben zelfs (de meeste) essentiële oliën. Mineralen in groen: Ca 15000 mg, Mg 5500 mg, K 2200 mg, Si 880 mg, P 760 mg, Fe 119 mg, Na 100 mg Mineralen in bruin: Ca 21480 mg, K 12010 mg, Mg 4350 mg, P 830 mg, Si 630 mg, Na 520 mg, Fe 40 mg (Fe = ijzer). Bruin en groen hebben wel allebei meer vitamine E dan geel (bijna een derde minder!). Moraal van het verhaal lijkt in ieder geval om ze óf heel vroeg óf zoals @Mellie zei heel laat te plukken, en niet na de fruitoogst als de bladeren gelig zijn. Ik snap dat jij ze ook wegens herinneringen graag bruin drinkt @Mellie. Ik ga komend jaar eens beide (heel jong en heel oud) proeven, kijken wat lekkerder is. Beide eerst (ook binnen) laten drogen natuurlijk. (En voor de mensen die ook kweeperen willen drogen een tip: met schil en liever in de oven dan in de zon)

Ja voor de smaak zijn vooral de twee die ik genoemd heb (ficus-indica en humifusa) geschikt (en tevens minder stekelig). En blijkbaar smaakt jouw onbekende hybride ook zoetzurig, ook aromatisch?. Staan al jouw opuntias in pot? Ook de humifusa? (Ik ben heel nieuwsgierig naar je fotos van je ficus-indica en humifusa!).

Wat leuk grusonia! Heb je toevallig foto's van je opuntia? Die zal dan wel erg stekelig zijn denk ik. En waar krijg jij die vruchten, gewoon in de woonkamer? Al eens geproefd?

Inderdaad, gewoon blijven proberen @woldistel! De aanhoudt wint

Ja tegen vastzittend slijm heb ik gehoord inderdaad. Verzachtend voor luchtwegen. Of het echt werkt of lekker is weet ik zelf niet hoor, nooit gedronken. Maar krijg nu wel trek. Volgend jaar proberen van mn eigen kweepeer. Wist niet dat het gebruinde herfstbladeren moesten zijn! Thanks @Mellie Waar smaakt het naar, kun je het een beetje omschrijven?

Cactusvijgen! Onlosmakelijk verbonden met al onze levens (met name doordat de cochenille luizen die erop leven als voedingskleurstof e120 dienen, bah). Deze cactussen produceren met een beetje geluk (goede zomer) smakelijke vijgen, en anders kun je altijd nog een van de schijven/leden met een mesje ontdoen van de stekels/glochiden en in reepjes gebruiken als groente: nopales! Veelzijdig dus! De twee soorten die zowel smakelijk, stekelarm en winterhard zijn, zijn opuntia ficus-indica (commerciële soort, grote lekkere vruchten, tot -5°C) en opuntia humifusa (blijft laag tot 30cm, tot -12°C in NL). Van de laatste begreep ik van iemand dat ie in de koude kas na een droge winter kleine vruchtjes heeft gekregen, maar niet geproefd (gemiste kans!). Ik heb het nooit aangedurfd om mijn ficus-indica's buiten te laten, (terwijl het op een droge plek met wat bescherming waarschijnlijk wel zou lukken). De twee grotere kamerplanten die 2-3 jaar terug uit Sicilië voor mij persoonlijk gebracht zijn vind ik te waardevol om te riskeren. De twee zaailingen die ik al 4+ jaar heb daarentegen zijn me (iets) minder waardevol, maar die zijn nooit groter gegroeid, eigen schuld (verwaarloosd, bijna nooit water, nooit voeding, hebben minder dan een half koffiebekertje potgrond). Zo klein dat ze het geheid zouden begeven buiten. En ze zouden na 3-4 jaar al vruchten gegeven kunnen hebben (gemiste kans!). Haha. Zijn er hier meer moestuinders die ook exotisch experimenteren met de opuntia cactus? Ervaringen? Vruchten? @speets?

Jorieke heeft een goed punt. Ik heb ook een voorkeur voor doornloos, alhoewel mijn frambozen doornen hebben (mijn bramen niet). Zelf geef ik wel een voorkeur aan herfstframboos en wel om de volgende nog niet genoemde reden: Herfstframbozen groeien bloemen/frambozen op scheuten die in hetzelfde seizoen zijn aangegroeid. Dit maakt (bijv in een kleine tuin) dat je naar hartelust kan snoeien en de plant klein houden, volgende lente groeien er weer takken aan waar vruchten op komen. Zomerframbozen groeien vroeg frambozen op takken van vorig jaar, iets om rekening mee te houden. Als ik zoveel grond had als @Jorieke123 zou ik voor allebei gegaan zijn 😀

Leuk! Misschien komend jaar ook maar telen, heb geen overblijvende koolplanten. Ik laat ze altijd bloeien (vind dat prachtig!) En te weinig tijd om actief bloeischeuten weg te halen, maar dit jaar eens proberen. Deze topic doet me overigens wel weer denken aan het opgeblazen concept "wisselteelt". Iedereen altijd bang voor knolvoet, maar plotseling niet als we kolen als vaste plant behandelen (zoals hier of eeuwig moes). Zie ook deze post: https://www.moestuinforum.nl/topic/48528-wisselteelt/?do=findComment&comment=520853

🤔Na lang wikken en wegen toch de beukenhaag verwijderd en vervangen door welgeteld 77 vijgenstekken (Brown Turkey) voor een tropisch haag-gevoel. Kon geen voorbeelden of pioniers vinden op het internet. Volgend jaar pas een update 😂

Sprouting broccoli en kailan (ook wel bekend als Chinese broccoli of gai lan) lijken op elkaar, maar ze zijn niet hetzelfde. Sprouting broccoli heeft slanke stelen en kleine bloemetjes, terwijl kailan bredere, donkergroene bladeren en dikke stelen heeft. De smaken verschillen ook; sprouting broccoli heeft een milde, zoete smaak, terwijl kailan een lichte bittere smaak heeft. Zelfde botanische soort zoals vele koolsoorten (brassica oleracea) maar andere variëteit (var. italica voor (sprouting) broccoli en var. alboglabra voor kailan)

Afgelopen jaar heb ik mijn pepers vroeger dan ijsheiligen uitgeplant, daar er al jaren geen nachtvorst is hier vanaf 1 mei (en ik geen ruimte meer in huis has 😜). Toch hebben mijn pepers het zichtbaar moeilijk gehad in het begin. De nachtemperatuur hier bleef pas na de derde week van mei boven 13-15 °C. Onder die temperatuur komen pepers in een groeistop/herstelfase die nog dagen na kan duren. Bij nader inzien had ik dus beter 3 weken kunnen wachten en dan pas uitplanten, waardoor ze wellicht een betere start gehad zouden hebben. Hoe is jullie ervaring en idee voor 2025 wat uitplantmoment betreft?

Helaas. Eetbaargoed heeft het ook nog steeds niet op voorraad, ik had ze gemaild. @Limoncello was zo vriendelijk om mij wat stekken te willen sturen uit BE, maar door vakantie hadden we het een beetje uitgesteld en daarna is hij/zij niet meer op het forum geweest denk ik. Helaas voor mij geen reactie meer. Weet jij een andere mogelijkheid?

Sprank is inderdaad een goed appeltje. Ik zocht een paar jaar geleden ook naar enthout, tevergeefs. Daarna als goedmaker Santana appelboom aangeschaft, welke prima appels geeft zonder veel gedoe. (Tevens een boom die beter geschikt is voor mensen met een orale appelallergie).

Regenboogbieten (of snijbieten, beide beta vulgaris), ik ga voor grootste knol/gewicht.