Claudia69

Als het geen hond kan zijn, zou ik denken aan een haas. Graaft geen hol maar een leger (put om in te liggen). Onze katten durven ook al eens wat grond te verplaatsen, maar zo'n grote putten graven ze niet.

Hier http://www.bdb.be/Productendiensten/Weerbericht/Onlineweerbericht/tabid/157/language/nl-BE/Default.aspx geven ze nog nachtvorst tot donderdag, daarna ziet het er voorlopig veilig uit. Maar we zijn half mei nog niet voorbij. Dus toch nog even opletten 's nachts.

Dat mulchen doe ik al, maakt ook enorm verschil op mijn eerder zanderige grond, en voor planten die niet diep wortelen, maak ik de grond over het algemeen oppervlakkig los met een stevige cultivator die ik van de vorige huiseigenaar heb geërfd. Maar voor wortels en schorseneren mag de grond wel wat dieper losgemaakt, vandaar... Ik zoek nog eens verder naar een model dat niet te breed is, dat lijkt me ook lichter werken.

Vandaag een mooie lentewandeling gemaakt en een heel bijzonder plantje zien bloeien. Nog nooit gezien, ook totaal geen idee wat het is. De korte, ongeveer 3 à 4 cm lange, paarse bloemen stonden in zoden bij elkaar en leken recht uit de grond te komen. Geen blad te zien. En intussen heb ik gevonden wat het is: "Prachtschubwortel of paarse schubwortel is een zeer zeldzaam voorkomende, lage plant, oorspronkelijk afkomstig uit Zuidwest-Europa. Ze parasiteert op de wortels van loofbomen en struiken, voornamelijk op wilgen en populieren. Omdat ze een parasiet is heeft ze geen bladgroen nodig. Ze haalt alle voedingsstoffen bij haar gastplant, die daar overigens nauwelijks tot geen last van heeft." http://www.wildebloemen.info/pages%20bloemen/P/prachtschubwortel.php Een bijzondere vondst toch wel

Ik koop een potje bio-basilicum, knip de dikste takjes af op een cm of 10 en zet ze een weekje in water. Ze wortelen ontzettend snel en je hebt gelijk plantjes die je zonder wortelbeschadiging (door ze uit elkaar te trekken) op de juiste afstand kan uitplanten.

Omdat spitten mijn rug nogal belast, overweeg ik al een tijdje de aankoop van een woelvork (spitvork, grelinette, biovork) maar ik zie dat er twee types zijn en vraag me af welk type het lichtste (meest ergonomisch) werkt. Het ene type heeft rechte, verticale handgrepen, zoals deze: de andere heeft handvaten die bovenaan horizontaal naar buiten gaan, zoals deze: Als iemand al eens beide types kon proberen, hoor ik graag wat het fijnste werkt

Staan in een klein potje voor een zonnebloem. Bij snelle groeiers geeft dat rap groeiproblemen en zieke planten.

De grondtemperaturen schommelen nog steeds rond het vriespunt 's nachts. Je kan geluk hebben dat de grond voldoende opgewarmd is om het net boven nul te houden, dat je plantjes beschut staan op een plek met weinig tocht, ... , maar 1 keer te koud is voldoende voor plantjes zoals basilicum.

Ik heb nog kerstomaatjes (een hogere soort) in grote emmers gezet, onder een doorzichtig afdak naast het huis en opgebonden aan een stevige bamboestok. Dat kan dus perfect. Op warme dagen hebben ze wel sneller water nodig dan wanneer ze gewoon in de grond zouden staan. De voorraad in zo'n pot is sneller op.

Ik bind ze aan de hoofdstam op aan een stuk elektriciteitsbuis (niet flexibel type) van ongeveer 1 m lang. Zet die naast het kluitje als ze van P9 naar 2 à 3 literpotten worden overgezet, om ze vervolgens in de tuin te zetten met stok en al. Zo steek je inderdaad geen wortels stuk door er pas later een stok naast te zetten.

Elektriciteitsbuizen zijn volgens mij goedkoper.

Super, die zijn alvast mooi opgekomen!

Een meer uitgewerkt receptje vind je hier: http://www.volkskrant.nl/koken-en-eten/geglaceerde-sjalotjes-radijsjes-en-worteltjes~a3466775/

het klinkt nu alsof het een gigantische afstand is vanaf de buren. een buurtuin is een tuin die tegen je eigen tuin aan ligt, de afstand is een paar cm. jahoor die weg kunnen de slakken prima vinden zeker als er iets lekkers te halen valt. Ik heb langs mijn oprit een muurtje van gestapelde kasseien (om ooit eens te gebruiken) dat dienst doet als slakkenhotel. Overdag zie je in de voortuin geen enkele slak, 's avonds zie je ze 'en masse' op rechte lijn vanaf dat muurtje naar de voortuin trekken. Elke avond marathon. En daarbij worden echt wel een paar meters overbrugd.

Net een dikke koninginnenwesp dood gemept die hard aan het proberen was om in de verluchtingsroosters boven de ramen te geraken.

Stoven met worteltjes, met wat sherryazijn en suiker (zuurzoet). Gestoofd verliezen ze het pikante en worden ze lekker zoet.

Misschien hebben ze pas water gekregen op de foto, maar paprika's staan niet graag voortdurend nat, zeker als de grond ook koud is. Een beetje laten uitdrogen tussen twee gietbeurten in doet ze deugd.

Kort terugsnoeien misschien. Ik denk dat ze te veel blad hebben in verhouding met eigen wortels. Zolang je stekjes aan de moederplant vasthingen, kregen ze via de wortels van de moederplant nog extra vocht.

Ik zaai de hogere variant (physalis edulis) al jaren als volgt: - een cm of 5 potgrond (mag bemest zijn) in een zaaibakje (ze hebben absoluut voeding nodig, in stekgrond doen ze amper iets), - daarop een dun laagje stekgrond, - daarop de zaadjes (aangezien ik zelf mijn zaden win en er genoeg heb in groepjes) op 3 x 3 cm van elkaar, en - daarop een heel dun laagje stekgrond van ongeveer 1/2 cm dik om af te ronden. Goed vochtig maar niet kletsnat maken, afdekken met plasticfolie of een doorzichtig deksel en gewoon in de vensterbank zetten. Ze kiemen beter als ze overvloedig licht krijgen en hebben een vochtige lucht nodig om bij opkomst niet in de zaadhulsjes te blijven hangen. 's Nachts durf ik ze wel in het verwarmingshok te zetten omdat het daar warmer is. Normaal gezien doen ze er zo een dikke week over om op te komen. Ik dun ze dan meteen uit (aangezien ik telkens een paar zaadjes samen leg). Deze heb ik 19/03 gezaaid, en het wordt tijd om ze een eerste keer te verpotten (naar potjes van ongeveer 7 x 7 groot). Ga ik morgen doen. Ik ben benieuwd wat de wedstrijdsoort het zal doen en of ze evenveel opbrengen als de hoge. Dan probeer ik die volgend jaar misschien ook wel eens

Ik heb altijd katten in huis gehad en was toen ik zwanger werd al lang immuun voor toxoplasmose. Eigenlijk heeft het alleen dan belang om daar goed mee op te letten. Katten weghouden lukt het best door fysieke barrières te gebruiken (gaas, plastic, tuindraad) en door elders in de tuin een vrije plek te voorzien waar ze wel in de aarde mogen krabben.

Lijkt me effectief verbranding. Verder uit het raam zetten zal dat misschien voorkomen, maar geeft je straks dunne, naar het licht zoekende planten. En dat gaat rap: groentes groeien veel sneller dan doorsnee kamerplanten. Met 10 °C is is het buiten warm genoeg voor kolen. Als er nachtvorst wordt voorspeld, kan je ze 's nachts nog altijd binnen nemen.

Verbrand door de zon? Ik zou ze buiten zetten, kolen hebben het veel te warm op een vensterbank in de zon.

Ik heb elk jaar in het begin van het groeiseizoen wel een kleine plaag op mijn rozen en vlierstruik. Ik spuit de luizen dan zo goed mogelijk weg met een harde waterstraal en knijp de rest zoveel mogelijk plat. Heb de indruk dat de geur van dode luizen belagers aantrekt die het dan wel overnemen. In elk geval is dit iets wat zich ook elk jaar weer stabiliseert en oplost.

Vandaag een paar koffiezaailingen gekregen, met een eerste paar echte blaadjes, nog op een kluitje samen in een potje. Ze mogen dus wel eens verspeend. Ik heb er verder geen ervaring mee en vraag me af of die een beetje groot te kweken zijn in ons klimaat en of ze na half mei, net zoals grootbloemige hibiscusstruiken buiten mogen, op het terras? Of hebben ze net iets meer warmte nodig?

Hoe zat het met de wortelkluit? Misschien zijn dit onvoldoende bewortelde stekken. Heb ooit zo'n braam gekocht, als bewortelde stek, maar dat bleek bij het planten een stek zonder wortels te zijn. Die heeft het ook niet overleefd.