roeier

De meeste knoflook heb ik nog niet de grond in, maar ik heb wel een paar nieuwe rasjes genomen, een bolletje elk, en die heb ik uit nieuwsgierigheid wel wat vroeger gepoot. De Ornak die me werd geleverd bestond niet eens uit een bolletje, maar uit 4 miezerig kleine teentjes. Nou ja, ik moet eerst toch vermeerderen, en dat zal nog wel lukken. In elk geval zijn ze snel boven gekomen. Ze doen me denken aan de Pskem; die is ook zo snel uit de startblokken en gooit dan gelijk de bladen zijwaarts. De progressie van de 4 teentjes Ornak: De Vessalico kwam wel als een compleet bolletje aan, maar ook maar 4 teentjes. Ja, voordat ik wat heb zijn we 2 seizoenen verder. Wel teentjes van een redelijk formaat. Groei ziet er vooralsnog standaard uit: @HenkG, je zegt dat je eerder dit jaar geoogste knoflook van AH nogal van roest te lijden had. Mijn ervaring is dat dit ras-afhankelijk is; ik heb 2 jaar achtereen vroeg roest op de Cadours gekregen terwijl het op andere rassen veel later kwam. Tussen haakjes; ondanks de roest gaf de Cadours toch nog grote bollen, dus daar valt dan mee te leven, het is ook een lekkere knoflook, maar het is dus mogelijk minder roest te krijgen door voor een andere knoflook te gaan. Van natriumbicarbonaat merkte ik geen voordeel; ik diende het toe afgelopen seizoen, bij een paar planten niet: geen verschil. Maar wel verschil tussen de rassen dus.

Om de vraag van Patrijs waarom ik inkuil te beantwoorden; ik heb de knoflook wel eerst een maand binnen voor een open raam gehangen, want eerst moet de knoflook drogen. Maar als de droogte te lang duurt kan de knoflook compleet gaan uitdrogen, dat merkte ik de eerste keer dat ik knoflook bewaarde, daar was na een paar maanden op een vliering weinig van over. Dat was wel een rocambole, en die bewaren het slechtst, en daar kwam ik dus op die manier achter. De meeste knofloken zijn minder gevoelig voor uitdroging, vorig jaar heb ik een aantal onder de dakgoot gehangen, geen rocamboles, dat ging, maar is niet ideaal, want pal op het zuiden, dus toch nog wel met zon en warmte. Ik heb geen hok of koele ruimte binnen. Een lage temperatuur en vochtiger zou beter moeten zijn voor het bewaren van pootknoflook, anders dan consumptieknoflook. Ik probeer dus dit jaar hoe inkuilen werkt. Ze zitten in een grote plastic doos. Af en toe graaf ik die op om te controleren hoe het gaat, want ik maak me zorgen over het gebrek aan luchtcirculatie en dat ze kunnen ontkiemen. Tot nog toe gaat het goed. Ik zag wel een klein beetje beginnende wortelvorming bij de Pskem, die heb ik er uitgehaald en deels gepoot. Bij de andere 3 soorten is niets te zien. Ze voelen klammig aan, het is toch wel vochtig onder de grond, maar de tenen blijven hard. Als ik ze straks daadwerkelijk poot hebben ze nauwelijks met overgangen van temperatuur en vochtigheid te maken gehad, dat zou een voordeel moeten zijn. Maar ik ben ook erg kleinbehuisd, dat is een reden voor mij om zo'n beetje alles in te kuilen waarbij dat gaat.

Liefst laat je de huid van de teentjes zitten, maar het raakt er wel eens af, en dan zouden ze een beetje bescherming missen, maar in de praktijk blijk je niet snel nadeel te merken.

Aardappelen gedijen goed op rijke grond, en zijn droogte-tolerant. Deze zomer was erg droog, en daardoor was de oogst wel iets minder groot, maar de teelt was makkelijker door minder ziektedruk - vocht geeft nogal wat bijkomende problemen die er deze zomer niet waren. Klei is goed in staat om voedingsstoffen en vocht vast te houden, beter dan zandgrond in elk geval, zoals Vinky al zei. Zelf zit ik in de Friese kleistreek, dat is ook vooral grasland, bouwboeren zijn hier niet zoveel, maar op volkstuinen worden erg veel aardappels verbouwd. Ja, ik vind dat gebruik wel kenmerkend voor een kleistreek in een noordelijk klimaat. Dat klimaat is natuurlijk ook doorslaggevend. Voor veel gewassen is het hier te koud. Druiven, olijven, sinaasappels: vergeet het maar. Tomaten en komkommers en zo lukt alleen goed met kassen. Maar voor gras is het hier ideaal; niet te heet en droog in de zomer, waarbij dus de klei helpt om vocht vast te houden als het een tijd niet regent, en niet te koud in de winter. Gras is in Nederland haast het hele jaar door groen, en dat komt op zeer weinig plaatsen in de wereld voor. Aardappelen hebben als voordeel dat ze maar een kort seizoen nodig hebben, daardoor lukken ze nog wel in een kouder klimaat. Traditioneel hoort veeteelt bij een laaggelegen gebied dicht bij de zee. Zeker vroeger bleven grote delen van Nederland niet altijd droog, en vee kun je dan naar drogere plekken drijven, maar gewassen niet. Nederland is door de hele geschiedenis heen meer afhankelijk geweest van veeteelt dan ons omringende, hoger gelegen landen.

Ook wat de grondtemperatuur betreft zal het nog vroeg zijn voor het poten van knoflook. Met het meeste ga ik wachten tot November. De Wonha heb ik er wel in. Die kwam vorig jaar veel te laat opzetten, pas in Maart. Nu heb ik die vroeger gepoot, en eerst nog een tijdje in de koelkast gedaan. Afwachten of hij nu wat eerder op gang wil komen. Eden Rose wacht ik zeker mee tot November, die kreeg vorig seizoen de ergste klap van de vorst, dus die moet maar niet zo vroeg. Violet de Cadours en Pskem hadden nauwelijks te lijden van de vorst, maar daar wacht ik ook nog mee. Alleen gingen bij een paar bolletjes Pskem de wortels al uitlopen, toen heb ik die bolletjes maar gepoot. Wanneer je precies poot zou wel eens niet zo heel veel kunnen uitmaken, maar ik heb het vermoeden dat het loof dat zich ontwikkelt voor de winter bijdraagt aan het aantal teentjes dat uiteindelijk wordt gevormd, of zoiets. Ik heb liever een klein aantal grote tenen dan een groot aantal kleintjes, maar wat het verschil veroorzaakt weet ik niet zeker, ik heb er geen studie over kunnen vinden. Vaak zie je bij rasbeschrijvingen staan, 'maakt zus tot zoveel teentjes' alsof het van het ras afhangt, maar ik krijg altijd veel meer teentjes dan ik volgens de beschrijvingen zou moeten. Dat moet ergens door komen. In Nederland poten we vroeg, en de winters zijn zacht, dus het zou kunnen dat het daar iets mee te maken heeft. Die Wonha van mij van vorig seizoen, die pas in Maart opkwam, daar heb ik nu 4 bolletjes weer van gebruikt en die hadden allemaal precies 8 teentjes. Die bollen hadden dus geen loofontwikkeling gehad voor de winter, en 8 teentjes is minder dan wat ik normaal krijg. Dat lijkt mijn gedachte te bevestigen dat het gevormde loof voor de winter bijdraagt aan het aantal teentjes. Maar het blijft een gok, die theorie, je zou dit veel uitgebreider moeten testen voordat je er meer stellige beweringen over kunt doen.

Ik denk dat dat ene bolletje beschadigd is geraakt bij - waarschijnlijk machinale - verwerking na de oogst. Als een teentje toen een knauw heeft gehad is het nu weg. Dan kan de rest van de bol nog wel prima zijn.

Zeker een mooie bak, en handig met die uitneembare planken. Er kan wel veel wind doorheen, en afhankelijk van wat er in gaat kan het te droog worden. Zou ik zo'n bak in gebruik nemen, dan zou ik nog karton aan de binnenkant doen om wat tegen uitdroging te beschermen. Als er haast alleen maar keukenafval in gaat dan hoeft dat misschien niet.

Hier op het hof staat een appelboom die in het verleden vreemd snoeiwerk heeft gekend en er nu wat verknipt uitziet. Alle dikke takken zijn op een gegeven moment stevig ingekort, en de boom heeft hierop gereageerd door heel veel waterloten te maken. Dit is een foto van December 2016: Ik had me nog helemaal niet bemoeid met de snoei van de fruitbomen, ook al omdat ik daar zelf absoluut geen ervaring in heb. Maar uiteindelijk heb ik toch maar de snoeischaar gepakt. De boom heeft het meeste blad en fruit nog, maar ik dacht dat het een niet al te rare tijd was. De gemeente haalt ook deze maand het groffe takkenmateriaal op, en dat doen ze maar één keer per jaar. Vooral waterloten heb ik eruit gehaald, daar zat de kroon helemaal dicht mee. Ik wil proberen het midden meer open te houden en sommige zijwaartse takken te behouden zodat die tot gesteltakken kunnen uitgroeien. De boom is erg groeikrachtig, ik vermoed dat hij nog altijd in reaktie is op vorige snoeibeurten, vooral op die keer dat de hoofdstam is ingekort. De boom zal er altijd wel een beetje merkwaardig blijven uitzien, maar ik ben benieuwd waar ik kan komen met deze boom. Het appelras ken ik niet, de eigenaar van dit perceel weet het niet meer. De appels lijken als twee druppels water op Golden Delicious, dus misschien is het dat, maar het maakt me ook niet zoveel uit. Het zijn mooie, grote appels met een rode blos, precies het soort waar je een kind blij mee maakt (foto van voor de snoei):

Meestal als een vruchtbeginsel zich niet ontwikkelt tot een volledige pompoen komt dat doordat er geen bevruchting is geweest. De meeste vrouwelijke bloemen halen het niet tot vrucht. Soms zie ik ook op een bepaald tijdstip alleen maar vrouwelijke bloemen aan een plant open. Het gaat altijd wel beter met pompoenen (en courgettes) als er meerdere planten bij elkaar staan, dan is de kans op bevruchting groter. Ik heb ook de indruk dat vroeg in het seizoen er meer insecten zijn. In elk geval is het bij pompoen belangrijk vroeg te zaaien, binnenshuis, en dan in Mei, bij mooi weer, naar buiten. Als er nu nog niets goeds aan je plant zit, dan gaat dat ook niet meer komen, dit seizoen is voorbij.

Nou, je zei specifiek 'in het voorjaar als de bollen gaan groeien'. Dat begint zo ongeveer met de maand Mei en vanaf dan gaat het blad langzaam op z'n retour. Ik heb altijd gelezen, en die stukken kom ik ook nu nog wel online tegen, dat je geen stikstof gift meer geeft als de bol begint te vormen. Ik vond dat altijd wel logisch ook, veel mest levert weelderig groen op, maar op dat moment wil je dat niet meer, je wil dat de plant voedsel opslaat in een bol voor het volgende seizoen. Ik zie wel op veel plekken het advies om zo'n 3 keer te bemesten; bij het planten, opnieuw als de plant na de winter weer aanslaat, en dan wat later nog een keer. Dan zit je ook al dik in het voorjaar. Ja, Van der Wal zegt inderdaad dat het voor de bolvorming ook nodig is. Dan zijn de meningen verdeeld. Ik heb zelf vooral Canadees-Amerikaanse bronnen gelezen, vooral in Canada wordt veel knoflook verbouwd, dus stukken uit die hoek kom je makkelijk tegen. Franse of Nederlandse bronnen zijn mij niet bekend, maar mijn Frans is ook slecht. Waar de meeste bronnen het wel over eens lijken te zijn is dat knoflook minder bemesting nodig heeft dan kool of prei. Het gaat in elk geval om relatief kleine hoeveelheden die je er dan bij doet. Persoonlijk doe ik er niks bij, ik kies wel goede grond en zorg dat ze de ruimte hebben, er mag ook geen onkruid groeien, competitie kunnen ze niet goed tegen. Op ruggetjes zet ik ze niet. Ik heb geen vochtproblemen gehad, ondanks zeer natte winters en zware klei. Vorig jaar ried ik nog aan op dit forum om ruggetjes te maken op zware klei, maar ik ben van gedachten veranderd. In elk geval voor mij is droogte een groter gevaar gebleken, dus daarom zet ik ze diep.

Stikstof erbij als de bollen gaan groeien klopt niet. Bol- en knolgewassen, denk aan wortels of bieten, bemest je niet. Bladgroentes wel. Je kunt een knoflookplantje voordat de bol gaat groeien zien als een bladgewas. Dat kan wel wat stikstof gebruiken. Maar niet meer als de bol gaat groeien en het blad begint te verwelken. Dan hoort er geen stikstof meer bij. Vaak plant men knoflook op percelen die het jaar ervoor rijkelijk van mest zijn voorzien, maar doet men er geen vers spul bij. Ik geloof dat dat voor alle alliums geldt. Voor een goede bolvorming is een constante vochthuishouding en temperatuur heel belangrijk. Dat bereik je makkelijker als je wat dieper hebt gepoot. Mijn grootste bol van afgelopen seizoen groeide half in het pad, de rand van het bed wees naar het noorden. De bladeren van knoflook geef je het liefst volle zon, maar de bol zit het liefst diep, waar constante omstandigheden heersen.

Ik zie dat die in elk geval te koop is in Dordrecht bij Vreeken, en de webwinkel van Leven van het Land is ook een mogelijkheid. Eemlook staat wel eens op een markt, maar ik heb hun agenda niet gecheckt. Mensen van dit forum die naar een forumdag gaan kopen ook wel eens gezamenlijk in, daar is een apart forum-onderwerp over, ik heb geen idee of er wat op stapel staat dit jaar omdat ik zelf niet ga. Zelf heb ik vorig jaar samen met een buurvrouw bij Leven van het Land besteld.

Goede foto's, geeft een mooi overzicht ook. Niet vaak zie ik dat iemand op dit forum gras inzaait! Ja, ik heb het idee van de fruitbomen daar wel gelezen hoor. Volkstuinverenigingen zijn vaak anti-boom, hebben vaak een regel dat niks hoger mag dan een bepaalde hoogte, of zeggen dat de volkstuin is voor groente en kleinfruit. Ik plaats wel bomen, maar dan een beetje voorzichtigjes, laagstammetjes die niet al te hard groeien en klein zijn te houden. Naar mijn mening horen fruitbomen op een volkstuin, ook grote zelfs. Groetjes van de bodem van de Middelsee.

Vaak zijn die grote knofloken toch wat milder van smaak dan de kleintjes. Niet altijd, maar meestal wel. Deze bollen zijn schat ik iets van 150 gram per stuk of daarbij in de buurt?

Een nieuw seizoen! Hoogste tijd dat iemand een onderwerp met de jaartallen 2018-2019 opende, want we zijn al druk met het nieuwe pootgoed bezig. Ik heb mijn meeste knoflook nog ingekuild, samen met de aardappels, helaas weinig luchtcirculatie onder de grond, maar ik hoop dat een constante temperatuur in mijn voordeel werkt. Zelfde rasjes dus als vorig jaar; Pskem, Eden Rose en Violet de Cadours. En ik heb nog niet de discipline gehad om de Wonha, die het niet zo goed deed, af te schrijven. Ik heb ook een paar nieuwe rasjes gekocht, maar slechts één bolletje per soort: Ljubitovica, Vessalico en Ornak. Ik ben benieuwd wat die doen, maar de echte poottijd is nog niet aangebroken.

Misschien Germidour, of Violet de Cadours, zoiets. Wil die marktkoopman het niet voor je navragen? Heel precies is het anders moeilijk vast te stellen, omdat je in een bepaalde streek vaak varieteiten hebt die dicht bij elkaar liggen en sterk verwant zijn - bijvoorbeeld Eden Rose dat haast hetzelfde is als Rose de Lautrec. Maar goed, dat zijn hardnek knofloken, die lijken niet op wat jij hier hebt. Ik zeg Germidour of daaraan verwant. Zachtnek natuurlijk, makkelijk te pellen, volle, vrij milde smaak, beetje zoetig. Redelijk bewaarbaar. Ik denk niet dat hij zo van het land komt, maar als je twijfelt en de bollen komen niet droog op je over en je wilt ze nog even bewaren, dan het beste op een plek waar wat ventilatie is. Maar ik zou ze gewoon op de normale tijd in de grond doen, dus Oktober of November of daarbij in de buurt - het exacte tijdstip van poten is niet eens zo belangrijk.

Het bolletje prei wat ik 31 Augustus vond en direct terug in de grond stopte, komt op: Ernaast staan 5 oerpreitjes, van bolletjes die ik van Ciska heb gekregen. Die zijn eerder de grond in gegaan, dus hebben wat voorsprong: Ik heb geen ervaring met oerprei, en met andere prei uit bolletjes ook niet. Wat te verwachten? Ik heb weinig idee, maar het lijkt me leuk om hier een vergelijking te maken. Van beide rasjes waren de bolletjes vrij snel boven.

Wat is die eerste, kruidenvrouwtje? Goudsbloem en Dahlia, dat herken ik wel. Die eerste is nog niet helemaal in bloei, zeker?

Op de herfst volgden de eerste lenteregens, zo half Augustus. Ineens veel meer groen, en sommige planten die vroeg in het jaar bloeiden doen het nog eens dunnetjes over, zoals deze lupine. Je ziet de oude zaaddozen van de Mei-bloei nog:

De vorst moet niet echt de grond ingaan, waar de bollen zitten. De theorie zegt geloof ik dat je het beste de stelen na wat nachtvorst kunt afknippen op ~10 cm boven de grond, dan de plant nog een week de tijd geven om energie terug te trekken in de bollen, en dan kunnen ze er uit. Bij zo'n winter als vorig jaar hadden ze haast wel tot Maart kunnen blijven zitten, maar dat weet je van te voren niet. Wel kijken van te voren voren of de knollen goed afgedekt zijn en nog even wat extra aarde er overheen. Normaal zou ik ze eind November, begin December of zo er uithalen.

Ik vind die kleine rode wel leuk, RobN, heeft die variant een naam? Mijn Windmolen had een trage start dit jaar. Stond vorig jaar bij m'n ouders, mijn vader knipte hem af toen hij was uitgebloeid. De plant reageerde door opnieuw vanuit de knollen uit te spruiten, maar ja, die uitlopers hadden geen schijn van kans om nog wat te worden natuurlijk. Nu moest de plant van verder komen - de groeipunten eerste keus waren de vorige herfst al verknoeid. Vorig jaar was de bloei een maandje eerder, maar hij is er toch nog gekomen. Nu staat hij thuis, dat is een veiliger plek. Hier gaan we rustig de eerste nachtvorstjes er overheen laten komen, dan misschien nog eens de schaar pakken. Veel verstandiger. Wat ik merk is dat zo'n klassieke dahlia met een groot hart goed insecten trekt. Die kweekvormen met één en al bloemblaadjes, daar zie ik ze nooit, daar hebben ze volgens mij geen toegang.

De haskaps zijn ook in Schotland nog vrij nieuw heb ik begrepen, en ik zou verwachten dat Schotland een minder geschikt land is voor haskaps dan Nederland - heel zacht het hele jaar door vanwege de maritieme ligging. Vaak periodes in de winter dat je zo in je t-shirtje naar buiten kan, en geen echte zomers. Dat zien we in Nederland al als nadelen voor hier, maar dat is in Schotland nog meer zo. Ik ben benieuwd naar de Schotse ervaringen. Als ze daar hoge brix waarden halen moet het hier zeker kunnen. Nova Scotia ken ik niet, maar daar is natuurlijk wel meer zee-invloed dan zowat alle andere plaatsen waar serieus aan honingbessen wordt gewerkt. Het zou best kunnen dat wat daar wordt ontwikkeld geschikter is voor een Schotland of een Nederland. Ik had trouwens nauwelijks tweede bloei na de droge periode - één takje in The Beast, maar dat was derde bloei. Dat is ook het enige struikje waar de groei nog duidelijk in zit, dat maakt een opvallend lang seizoen voor dat exemplaar.

Je zou het Slovaakse KPR kunnen proberen; http://www.kpr-eshop.eu/en/. Ik heb daar net wat bolletjes van ontvangen, maar één bolletje was niet een bolletje, maar 4 kleine teentjes - ras Ornak. Voor de rest was m'n ervaring positief, maar achteraf heb ik slechte recencies over KPR gelezen, van de soort die Vreeken ook krijgt. Ik weet niet of het een aanrader is. Zijn er geen lokale markten bij jou in de buurt waar knoflook te vinden valt? Wel naar biologisch vragen, je wilt niet dat er een ontkiemingsremmer is gebruikt, maar dat lijkt me een betere en waarschijnlijk goedkopere optie, ook al zal een marktkoopman in de regel maar één soort hebben.

Op het forum komen vaak mensen langs die verrast worden door de pompoen of courgette die ze hebben gekweekt. Wat er uit het zaadje komt lijkt vaak niet op de vrucht waar het zaadje uit komt. Kruisbestuiving; komt heel makkelijk voor in deze plantenfamilie, en de niet ingewijde is er vaak niet op bedacht. Het leek me leuk om wat foto's te plaatsen van wat er gebeurd als je zaadjes van een pompoen in de grond stopt waarvan je de vader niet kent, om een voorbeeld te geven van wat de gevolgen zijn van kruisbestuiving. Vorig jaar heb ik wat zaden overgehouden van een Buttercup. Ik hoopte dit jaar weer diezelfde Buttercup terug te krijgen, maar dat is niet gebeurd. Ik had vorig jaar ook maar één Buttercup plant staan die was gelukt, dan is de kans wel erg groot dat het stuifmeel ergens anders vandaan komt, en dat de nakomelingen kruisingen zijn. De bevruchting zou wel binnen de Cucurbita maxima groep moeten plaatsvinden, dus niet dat pa een sierkalebasje of courgette zou kunnen zijn. Daarom durfde ik het ook wel aan om dit te zaaien; ik zou iets eetbaars moeten krijgen. De foto's zijn allemaal vandaag genomen. Van twee planten lijken de vruchten sterk op elkaar, en van één van die planten heb ik ook al een pompoen gegeten, die was gewoon lekker. Aan de andere hangen pompoenen in diverse leeftijdsstadia. Dit is nog een jonkie: Die lijkt nog op moeder. Buttercup is groen en heeft een afgeplatte vorm. Maar een lichtere kleur begint er al doorheen te komen. Dit is een vrucht aan dezelfde plant, een tikkie ouder. Begint geel te worden, is wel ronder aan de bovenkant: En deze is eigenlijk wel rijp, dat zie je aan de verkurkte steel - zelfde plant nog steeds: Dan een andere plant. Wel van een zaadje uit dezelfde pompoen: Deze is toch wat anders. Eindigt op een punt en bleef veel langer groen. Is toch nog aardig oranje gekleurd uiteindelijk. Meer vruchten dan deze zijn er niet verschenen aan deze plant. Ernaast staat ook nog een plant waar maar één pompoentje aan is verschenen: Dat pompoentje wilde niet groeien, net zoals de plant waar het aan hing. Een rabarberplant stond daar dichtbij, zoiets kan meegespeeld hebben. In zo'n pompoentje heb ik weinig vertrouwen, ik ben toch al wantrouwend als pompoentjes erg klein blijven. De pompoen die ik heb gegeten was 1.6 kg, dat verhoudt zich tot hoe groot Buttercups worden. De meeste foto's die je hier ziet zijn van pompoenen in die orde van grootte, en het lijkt ook op de grootte van Kuri's - in dat ras zoek ik de vader, want die pompoen komt heel algemeen voor en is oranje. Dan heb ik nog een plant waarvan ik meen dat het zaadje dezelfde moederplant heeft, maar uit een andere pompoen komt - heel precies heb ik alles niet genoteerd, dus ik kan me vergissen. Wel een wat andere vrucht, waarbij ik aan een Turkse muts zit te denken als vader - ik weet dat iemand Turkse mutsen had op de tuin: Zo'n knoop zie ik bij de andere pompoenen niet. Is wel mooi. Dan nog een pompoen die niet in het rijtje thuishoort, want deze is uit een gekocht pakje zaad: Berrettina Piacentina zou dit moeten zijn, en dat geloof ik ook wel, maar ga maar eens online afbeeldingen van Berrettina Piacentina opzoeken; die zien er ook allemaal anders uit. Met bobbels, zonder bobbels, soms een Turkse muts-vorm, soms niet... Wat dat betreft kunnen ze ons ook van alles wijsmaken. Ik wil wel leren zelf te bevruchten volgend jaar, zodat als een pompoen mij bevalt ik die terug kan kweken. Dat lijkt me de moeite waard. Niet dat ik het geld niet over heb voor een pakje uit de handel, maar zelf zaad overhouden is wat ik graag doe, en bij gekocht zaad kun je er ook niet volledig op vertrouwen dat de inhoud overeenkomt met wat er op het pakje staat afgebeeld. Dit verslag kan een vervolg gebruiken, want ik moet de pompoenen op de foto's nog proeven. Ik heb er wel vertrouwen in dat de meesten lekker zijn, maar 100% vertrouwen heb ik niet.

Ik ben het niet oneens met Appelvrouw en Flup, maar mijn ervaringen met pakjes gekocht zaad zijn een stuk minder. Vorig jaar heb ik van 2 pakjes pompoenzaad slechts één plant gekregen die volwassen eetbare pompoenen gaf. De ontkieming was slecht, de zomer was slecht en meerdere zaden bleken uit te groeien tot sierkalebasjes. Als de handel mijn vertrouwen wil verdienen moeten ze het wel beter doen. Ik zou niemand willen aanraden zomaar met zelf verzamelde zaden uit deze plantenfamilie te gaan telen. Maar iemand die het interesseert kan best het nodige huiswerk doen en bewuste keuzes maken. De zaadhandel is ook niet onfeilbaar, en daar zijn zeker niet dezelfde contrôle-systemen aanwezig als bijvoorbeeld bij de fabricatie van medicijnen. Om het even bij mezelf te houden; ik heb dit jaar vooral gezaaid met zaden van die enige pompoenplant die vorig jaar goed lukte. Geen van de nakomelingen is raszuiver. Jammer, ik had liever weer dezelfde Buttercups gehad, maar het meeste ziet er ongeveer zo uit: Een Buttercup is groen, tikje plat en hoekig en heeft een knoop. Dit is wat ronder en oranje, het is aannemelijk dat pa zo'n oranje Hokkaido was. Dit is trouwens een foto van 19 Juli, anderhalve maand terug, inmiddels hebben de eersten een verkurkt steeltje en lijken rijp. Eén pompoen begon al in een vroeg stadium te verschrompelen, die heb ik er toen afgehaald om eens te proeven. De smaak was zacht, oké. Ik heb ook al één pompoen als soep gegeten, de smaak zit ook tussen Buttercup en Hokkaido in. Buttercup is heel zacht, Hokkaido is fruitiger. Er is niks mis mee om daar tussenin te zitten. Ik blijf wel bij voorbaat wantrouwig t.o.v. elke op zo'n manier verkregen kruising, maar na mijn ogen en tong gebruikt te hebben weet ik wel wat ik heb. Ik heb ook weer een paar zakjes zaad gekocht dit jaar, maar daar heb ik wat minder van gezaaid; eerst maar eens proberen of het wel wat lijkt. Eén zakje lijkt in elk geval wel goed, dan zaai ik daar meer van volgend jaar, maar die moet ik nog wel proeven, dus daar hangt het ook nog vanaf; de pompoen zal wel zijn wat op pakje stond afgebeeld maar ik moet hem ook nog lekker vinden. Het slechtste wat je kunt doen is niet je zintuigen gebruiken; uiteindelijk blijft dat je belangrijkste bron van informatie.