sugarlevi

Weet je niet meer welk zaadje je waar hebt gestopt? Of heb je helemaal geen idee wat je hebt gezaaid? Het is waarschijnlijk wel handig, als je dat laatste nog weet, en kunt vermelden. Je laat nu de 'embryo's' zien van planten, de kiemblaadjes. Net zoals dieren embryo's, zien die er in de eerste stadia er bijna allemaal hetzelfde uit. Na deze kiemblaadjes komen de eerste echte blaadjes te voorschijn, dat zijn meestal kleine versies van de daadwerkelijke bladeren die een plant krijgt. Dus als je nog even wacht, dan kun je waarschijnlijk ook zelf goed zien wat je hebt gezaaid.

Thnx mensen. Hier trouwens het systeempje. Lekker ratjetoe maar wel zo fleurig. De hulptroepen: En de eerste vruchtjes:

Wat verwacht je van een bioloog dan? Ik vind hem wel een prototype voor het oudere slag bioloog. Lekker praktisch en simpel, laat de natuur zijn gang maar gaan en we zien wel. Net zoals die aardappelziekte, ach als die toeslaat, slaat die toe, zien we dan wel weer. Tot nu toe hebben aardappelplanten, het duizenden zo niet miljoenen jaren weten te overleven, dus dat komt wel goed. Waarom moeilijk doen, niet stressen. Bij de huidige generatie, zal je nog verbaasder zijn. Ik weet meer van de algemene moleculaire processen in de plant, dan plantjes zelf. Maar goed, als mijn generatie zich dan ergens op stort, moet het allemaal gemicromanaged worden, grenzen opgerekt en verlegd, en als het dan fout gaat, gaat het ook echt goed fout. Maar dat is leuk, want dan heb je weer een nieuw probleem om op te lossen. En Janita, hadden wij dezelfde opa?

Hier geen moestuinhouder. Wachttijden en prijzen zijn in deze regio, mijns inziens een beetje buiten proportie. Wel ingeschreven bij de universiteit met een vriendin, maar met wat pech zijn we beiden daar niet meer werkzaam tegen de tijd dat we een tuintje toegewezen krijgen. Alleen een mini-balkon en een gigantisch raam op het zuidoosten (5 bij 2 meter). Waardoor planten bovenwater in leven houden nogal een uitdaging is gebleken. Vooral als het zonnetje lekker schijnt, is een dag lui zijn qua water geven, nogal eens funest gebleken. Wel staat er anderhalve vierkante meter onderwatertuin. Dat is wat makkelijker qua water geven. Inmiddels toch een nieuwe poging aan het wagen. Ditmaal op hydrocultuur voor mijn raam. Al een eerdere poging gedaan. Maar het systeem werkte niet perfect, en beginnend in de zomer, vonden niet alle plantjes de overgang naar hydro met het zomerzonnetje op hun bol even leuk. Dus ditmaal ben ik in de winter begonnen, met zaad, en dat begint letterlijk zijn vruchten af te werpen. Systeem werkt inmiddels ook al enkele maanden stabiel. Het is trouwens een verticale 'windowfarm'. Verloopt nog niet allemaal even vlot, zo had een deel van mijn zaailingen in de winter last van de omvalziekte. En zijn de kiempjes die vorige week voorzichtig hun kopje lieten zien, genadeloos levend verbrand door het zonnetje. Maar langzaamaan begint er toch een kleine jungle in mijn raam te ontstaan. En ben ik dit forum regelmatig aan het afschuimen voor tips qua plantenverzorging.

Ik in ieder geval niet. Mijn Minnesota's doen namelijk ook niets.