Vinky

Op 17 juli had ik eerder geoogste Frieslanders gecontroleerd en toen zag ik vijf kleine aardappeltjes met heel veel spruiten vanuit één punt. Veel dunner er witter dan normale spruiten en echt in plukjes bij elkaar. Ik vond het net zeeanemoontjes. Toen geen foto gemaakt. Gisteren kwam ik die aardappeltjes weer tegen, sterk ingedroogd, net als de spruiten, en toen zaten er mini-aardappeltjes aan, niet aan die lange dunne spruiten, maar bijna direct op de aardappel of op een heel kort dik steeltje. Als je de mini’s doorsnijdt zien ze er vanbinnen aardappelig uit, en zo ruiken ze ook. Dit had ik nog niet eerder gezien, heel apart. Het lijkt een beetje op doorwas, maar dan op miniatuurformaat en niet onder de grond. De kleine bolletjes zijn na 17 juli gaan groeien in een mandje in het pikkedonker van de kelder. Kennen jullie het? Ik ben zo benieuwd naar wat dit is en hoe het ontstaat.

Heerlijk weer Patrijs, om te lezen en om culinaire inspiratie op te doen. En @Rookie, ik lees ook altijd de bijna wekelijkse berichten van Patrijs, terwijl ik al veertig jaar een moestuin heb, en ik leer er nog steeds van. Patrijs: dank dank dank voor al je gedeelde ervaringen 🥰

Nog eentje voor @Dahli, de café au lait. De bloemen zijn aan de achterkant net zo mooi als aan de voorkant.

Lachen, hoe je een dahlia kunt omschrijven 😍 Tegen het opvreten van labels en kaartjes (of verkleuren of verregenen), hang ik ze niet aan de planten. Bij het planten van de uitgelopen knollen in het voorjaar, als ze nog klein zijn, leg ik een naamkaartje bij iedere soort en dan zet ik het geheel op de foto, zodat ik precies weet wat waar staat. Dat kaartje kan daarna weg. Verder teken ik ook altijd een plattegrondje, met een noordpijl, zodat er geen misverstand is over links/rechts en opdekop. Voor iedereen bij wie het een drama werd dit jaar: hopelijk kun je gezonde knollen overhouden en gaat het volgend jaar beter 👍 Toevoeging: Ik zie op foto's dat ik het dit jaar anders had gedaan. Na het planten geen naamkaartjes bij de planten gelegd, maar stokjes gezet en daaraan een wasknijper met de naam er op. Maar het idee is hetzelfde: na het planten haal ik dat weer weg. Foto is van 8 mei toen de laatsten de grond in gingen.

Ja, die grote witte is de café au lait @Dahli. Op de foto's komt het niet goed naar voren, maar de kleurnuances die er in zitten zijn heel subtiel, van crème naar roze en paarsig. en een zweem van koffie verkeerd. Het is nu te laat om betere foto's te maken, maar als je wilt doe ik dat morgen.

Ja, oh, die dinnerplate @Dahli. Prachtig. Ik krijg ook de neiging tot opscheppen hoor, want ik ben zo blij met het eilandje van zonnestralen in de moestuin, na de bijna verwoestende slakkenvraat in het voorjaar. Het was een walgelijke klus, maar de dahlia’s groeien kennelijk goed op de honderden naaktslakken die met de schep in de grond zijn gestoken. Ik heb zes soorten die ik in 2022 kocht. Van één soort heb ik dit voorjaar de originele knollen weer in de grond gestopt. Van een paar andere heb ik vorig najaar de knollenbobbel gedeeld omdat ze te groot werden voor winteropslag en dit voorjaar twee helften gepoot. Dat ging heel goed – die helften bloeien nu prachtig. En van nog weer een paar andere soorten heb ik vorige lente stekken genomen, die aansloegen, en de knolletjes die daar afgelopen herfst van zijn bewaard, geven nu ook prachtige bloemen. Niet alle soorten doen het even goed als vorig jaar. Dit is wat ik heb: Café au lait beter dan vorig jaar Frost nip even goed Okapi sunset even goed Tyrell even goed Mango madness minder Jowey Linda minder Het verschil tussen goed en minder goed is misschien dat ik de planten te dicht opeen heb staan en dat de snelle groeiers de tragere verdringen. In ieder geval is het zwikkie bij elkaar een feestje!

Over de opbrengst van de Frieslanders uit de volle grond ben ik eigenlijk altijd tevreden @Rookie. De opbrengst uit potten is echter altijd matig. Als de opbrengst van de volle grond tegen valt ligt dat vrijwel altijd aan droogte in het voorjaar - en dat hadden we dit jaar niet. Dit jaar had ik op 24 juni een opbrengst van 30 kilo van 44 planten, maar daar waren voor 24 juni al een paar kilo van opgegeten. Ze waren al op 24 juni geoogst omdat er phytophtora in kwam, wat uitzonderlijk vroeg was. Sinds 2008 heb ik dat één keer eerder meegemaakt. Doorgaans hebben Frieslanders er geen last van omdat phyto later toeslaat. Volgend jaar poot ik ze lekker weer. Obama's ken ik ook niet, hopelijk kan iemand anders je daarover informeren. Pas gewassen Frieslanders op 24 juni:

Ja, dat doe ik ook altijd, en van de Texla's weet ik zeker dat ze tot maart-april goed blijven. Van de Sevilla's weet ik dat nog niet - we gaan het meemaken. Hele vroege aardappels (Frieslanders) poot ik al half januari in grote bloempotten die naar binnen kunnen als het erg koud of nat wordt. Opbrengst matig, maar omdat ze al heel vroeg te oogsten zijn, eind april of begin mei, extra leuk en lekker!

Jee wat een verschrikkelijke ervaring. Heel veel sterkte met herstel van schouder, knie, hoofd & vooral ook met het omgaan met een andere vorm van epilepsie.

Yep @Rookie, dit was van zes potertjes. De Texla's hebben ook een zeer hoge resistentie tegen phyto, en ik heb het er ook nooit in gehad. De Sevilla's vind ik echter lekkerder en de opbrengst ervan is hoger dan ik ooit van de Texla's heb gehad. Texla's zijn vooral geschikt voor zandgrond - iets om rekening mee te houden. En Rookie: als je gaat kiezen tussen Texla's en Sevilla's: waarom probeer je ze niet allebei voor één seizoen? Dan weet je zeker welke soort het meest bevalt.

Eergisteren zag ik voor het eerst een rups – de vlinder nog nooit. Omdat ik ze al wel eens op MTF had zien langs vliegen, kwam ik al snel bij dit topic terecht. Wat een prachtige foto’s @Frans, en wat een inspirerend project – ook al is het van zeven jaar geleden. Echt genieten! De rupsen zitten hier in de dille te knagen – inmiddels vijf gespot. De plantjes heb ik gemarkeerd met een rood draadje zodat ze makkelijk terug te vinden zijn.

Paar dagen terug weer wat Sevilla’s geoogst, een zogeheten robuuste soort met een hoge resistentie tegen phytophtora. @MH95 had hierover in juni vragen gesteld, en ik kan melden dat er inderdaad geen phyto in zat (wel wat in de Frieslanders). Eerder had ik ook al wat geoogst en uitgedeeld, en mensen vonden ze erg lekker – makkelijk te schillen ook zei iemand, omdat ze zo mooi glad en groot zijn. Ik had ze zelf gekookt en tot een soort friet gebakken: heerlijk, en bijna romig. Deze keer had ik het geduld om ze te wegen: 8440 gram van 6 planten, met gemiddeld 1,4 kilo per plant. Dat is enorm veel voor de schrale zandgrond, waar ik eerder altijd Texla’s had. Die Sevilla’s zijn dus blijvertjes. De meeste planten leverden grote lang-ovale aardappels op, een enkele plant alleen maar krieltjes. De dikste pieper woog 378 gram en dat had meer kunnen zijn als er geen engerling in had geknaagd.

Hoi @merelvh, welkom hier. Als je niet weet wat je moet kopen, zou ik uitgaan van wat jullie heel graag uit de tuin zouden willen eten. Wat vind je lekker? Verdiep je in die groenten, kruiden en eventueel fruitsoorten, en bepaal dan wat je daarvoor nodig hebt. Misschien blijkt dan dat je helemaal geen kas of een moestuinbak nodig hebt, maar een bundel bonenstokken, een klimrek voor een komkommer, of insectengaas voor koolplanten (ik noem maar wat). Er lukt zo enorm veel in de vollegrond, zonder kas of bak. En maak een plattegrondje van je toekomstige moestuin. Dan wordt al veel duidelijk. Verder zou ik rekening houden met de kwaliteit van je grond. Moet daar mest bij? Ga je werken met compost? Misschien zijn zaken als een spitvork, een kruiwagen of een compostbak handig, als je die nog niet hebt. Probeer andersom te denken: niet in de eerste plaats aan de vorm van je moestuin (kas, bak) maar aan de inhoud (iets lekkers). Dan is het ook makkelijker om hier gericht vragen te stellen. Hopelijk gaan jullie nog heel veel verjaardagen vieren, en dan kun je, als jullie wat ervaring hebben opgedaan, alsnog denken aan bijvoorbeeld een kas. Succes!

Bedankt voor je bericht @acpronk, maar wat jammer! Het is te hopen dat ze bij de Tuinen van Weldadigheid voldoende goede tenen overhouden als pootgoed, om hun collectie op peil te houden. Zelf heb ik elk jaar wel iets te miepen over de opbrengst, maar vergeleken bij anderen mag ik dit jaar niet klagen. Net als bij @Patrijs zijn hier de hardnecks groter, maar dat is elk jaar zo. Op de foto bovenaan, de Oosterdellen en Wonha’s. De softnecks zijn dit jaar echt wel klein, op de foto onderaan, de Germidours en de Valelado’s.

voor ieder die er van houdt: de Tuinen van Weldadigheid organiseren weer een knoflookdag, 15 september. Ze beloven 90 soorten knoffen. Liefhebbers: sla je slag!

Okee, dank @redzebra & @Arja Ik had de phyto niet herkend. Jullie maken me alert. Ik ben nog steeds zo optimistisch dat ik denk dat phyto hier niet toeslaat, terwijl het hartstikke schimmelig weer is. Ik blijf dagelijks controleren. Dank voor de voorbeeldige foto @Arja.

Wat dan niet?

Zo jammer dat je je moestuin moest verlaten. Maar veel succes met alles dat je bij huis gaat planten. Ik ben alvast jaloers op de dikke druifjes die je hebt. Ik zou deze dikkerds laten hangen en inderdaad afwachten wat de plant trekt. In een later stadium misschien de miezerige trosjes weghalen. Veel succes met alles!

Gisteren een onvolwassen kropje ijsbergsla uit de tuin gehaald. Er lagen 5 vette geelbruine naaktslakken onder. Nu het er zo veel zijn ben ik niet bang dat ik de soort uitroei. Ik schuif ze apart en steek met afgewende ogen de steekspa erdoor. Goed hard zodat ze onder de grond verdwijnen. Dan zie je de ellende van doodgemaakte dieren niet. Ik vind het niet leuk om te doen. Vervolgens vond ik bij het uitspitten van het sla-kluitje een nest slakkeneitjes. Alles verzameld in een bakje en in de schuur gezet om uit te drogen. Scheelt weer 30-40 nieuwe gluiperds. Jaren terug heb ik wel eens biervallen gezet en daarin kun je heel wat slakken verzamelen. Ik heb de biervallen toen geleegd op de composthoop en daar begon het toch te meuren. Weken lang. De meest walgelijke misselijkmakende stank die ik ken. Maar nu er zo veel slakken zijn zie ik ook waar ze het liefste heen gaan. Die bruingele naakte gluiperds gaan wel naar de ijsbergsla, maar niet naar de venkel en knolselderij er naast. In de dahlia’s richten ze ook wel wat schade aan, maar het is beroerd bij de soort Okapi. Dat zijn dan de huisjesslakken. Het zijn allemaal leermomentjes 🤗

Dit jaar @MH95 heb ik ook een robuust ras geplant. Sevilla. Eerdere jaren had ik steeds Texla, en die soort bleek ook steeds goed resisitent tegen phyto. Maar ik vond Texla uiteindelijk toch niet de lekkerste aardappel. Mijn Sevilla's staan er fantastisch goed bij. Haast geen vlekjes op de bladeren.

Dank allemaal voor de likes en lieve reacties, voor de filosofische van @MSDG bijvoorbeeld, maar ik sloeg lachend achterover bij die van @Roelie: komt goud mien wicht. Vandaag nog een bloedtest bij de dorpsdokter en meteen de uitslag gekregen: alle lichten op groen. Zo groen als de tuin wordt. Zo blij mee 🤗

Dat weet ik ook niet precies. Maar je kunt de stengels oogsten om ze te gebruiken. Dan is het lekker als ze wat langer zijn.

Hallo mensen, Tot ongeveer een jaar geleden was ik hier nog redelijk actief. We zaten midden in de wedstrijd om de zwaarste bleekselderij. De mijne leken kanjers te worden, maar het noodlot sloeg toe. Ze werden ziek. Bladvlekkenziekte (septoria apiicola). Het sloeg over naar de bladselderij en vervolgens ook de knolselderij. Daarna werd ik zelf ziek. Het begon met spierpijntjes. Even later kon ik niet meer hurken, terwijl ik hartstikke lenig was. Zal bij de leeftijd horen, denk je optimistisch. Kop d’r veur, zegt een Drent dan. Maar nee: het werd erger. Toch maar naar de dokter, bloedprikken. Spierreuma. Ik heb echt gruwelijk veel pijn gehad, heb me gefocust op basis zaken, en toen de medicijnen begonnen te werken heb ik eerst de trapleuningen weer vastgeschroefd – zo hard had ik er aan gerukt om de trap af te komen. Ik had 3-4 kilo aan spiermasse verloren op een lijf van 58 kilo. Gek genoeg heb ik in die pijnlijke periode wel de moestuin kunnen onderhouden – of eigenlijk niet gek: het gaf zoveel rust in mijn hoofd om lekker rustig te klooien. Want ik was echt bang dat ik voor de rest van mijn leven door reuma gehandicapt zou zijn. Met medicijnen ben ik er grotendeels bovenop gekomen. Ja, nog steeds pijntjes, maar die zijn draaglijk. Het heeft even geduurd, maar mijn wijsneus wil zich soms heel graag weer bemoeien met wat hier rond gaat. Ik wil weer uitvliegen. Zoals mijn pimpelmeesjes drie dagen terug. Iedereen een goed seizoen gewenst, en vooral veel sterkte in de strijd tegen slakken

Ja, mooi beeld @speets Ik breng nog steeds de plas naar de compost waar het een jaar lang kan ontbinden en samen gaan met allerlei andere organische stofjes tot iets lekkers dat de bodem voedt. Vandaag mijn buurman geholpen. Beenmergkanker. Griep er bovenop. Misvormde voeten. Bijna tachtig. Ik help hem graag. Hij heeft nog niets in de omgefreeste tuin kunnen doen. Vandaag: wil ik strepen trekken op zijn aardappel stukje? Ja, tuurlijk. De strepentrekker is een soort hark met blokjes op 50 cm. Binnen een paar minuten trek je strepen van 50 x 50 cm van links naar recht en van op en neer. Ruitjespatroon. Maar buurman Jan: wil je dan niet eerst wat mest onder werken? Ja, kan. En dan komt buurman Jan met een recept van 5 kilo patentkali en 5 kilo superfosfaat voor een stukje van 60m2. Ik heb daar 10 kilo kunstmest uitgestrooid en de stikstof moet er ook nog op. Het ging zo tegen mijn zin: 10 kilo kunstmest verspreiden over een klein stukje grond? Ja ik deed het. Maar vanaf nu: plas op de compost

Je hebt twee bakjes, zeg je @Sonya, Staan de selders en de knolselders in twee verschillende bakjes? Of staan ze door elkaar? Als de selders bij elkaar in een bakje staan, dan zou ik ze nu plukjes in potjes zetten, of in de volle grond. Zo diep zoals @Liekie zegt: tot aan de eerste echte blaadjes. Probeer vooral de worteltjes te redden. Misschien lukt het. Selder – snijselderij – kun je nu nog opnieuw zaaien. Heb je de knolselders ook in een apart bakje staan? Dan moet je ze nu stuk voor stuk in een potje zetten, in het volle licht, vorstvrij. Met een goed stel worteltjes. Dat is een lastig klusje met plantjes die zo dun zijn. Ze kunnen pas de volle grond in als er geen kans meer is op nachtvorst. Voor het opnieuw zaaien van knolselder is het nu te laat. Ik hoop dat je nog wat plantjes kunt redden. Veel succes!