Vinky

Die zwarte vlekjes op je basilicum herken ik niet @Ferry88, dus ik kan je niet echt helpen. Als er geen kleine beestjes rondlopen, en op je foto’s doen ze dat niet, zou ik denken aan een schimmel, in combinatie met de manier waarop je basilicum opkweekt. Is er voldoende ventilatie? Gebrek daaraan kan vorming van schimmel in de hand werken. Een te hoge luchtvochtigheid kan ook een boosdoener zijn. Een tekort of teveel aan voeding zou bladverkleuring over alle bladeren moeten geven. Dat heb je niet. Maar waarom stek je basilicum niet gewoon in potgrond? Dat gaat hier altijd goed. Als ik al het doe – in het najaar om een paar plantjes in de winter te hebben. Of om weg te geven. Simpel zaaien in potgrond is veel makkelijker. Hieronder een foto van de basiel die 1 maart was gezaaid. Dat polletje wordt binnenkort in vieren gedeeld en opnieuw opgepot zodat er over een maand of wat lekker veel te oogsten valt. Ik hou de basilicum overigens wel altijd in huis. Buiten krijgen ze te vaak luis. Zonnig vensterbankje waar veel lucht stroomt. Je hebt een ingewikkelde manier van basilicum kweken Ferry, en ik hoop dat iemand anders je wijzer kan maken over die zwarte vlekken. Succes!

Kijk even naar de onderkant van de potjes @sasschel. Als de worteltjes er massaal doorheen willen gaan, dan is het tijd om te verpotten. Als ze de laatste paar dagen niet veel doen, dan ligt dat aan het grauwe weer. Zon hebben ze nodig, zon! Veel voeding hebben je plantjes nog niet nodig. Knuffel ze niet kapot

Ja, ze vallen er vanzelf af. Tegen de tijd dat het echt koud en kil wordt, gaan ze van onder af steeds meer verleppen en vergelen en vallen. Afhankelijk van het weer is dat vanaf oktober. Als ik veel vergeelde bladeren weghaal is het altijd ijskoud. Maar het is net zoals @Patrijszegt, het is heel erg afhankelijk van het soort dat je hebt. Ik heb al jaren een oud ras, Roodnerf. Tevreden over. Geen behoefte aan iets anders Met nieuwe rassen zoals F1-soorten heb ik geen ervaring. Ik kan je dus ook geen advies geven over bladpluk of toppen. Verder ben ik ook nieuwsgierig naar het soort spruiten dat je gaat kweken.

Wow @Patrijs, jouw lavas is echt al goed aan de groei en te oogsten! De grootste van mijn planten is net pink-hoog en begint (ik heb kleine pinken) ook maar net de blaadjes te ontvouwen. Terwijl de plant een schutting in de rug heeft tegen de koude noordenwind. Maar daar staat dan weer tegenover dat ik nog zo'n 20 preien in een wachtrij heb staan. Gisteren in de curry, vandaag in de soep 😋

De spruitplanten hier mogen groeien zoals ze willen en ik ga er niet in figuurzagen. Wel haal ik losse flodders weg: spruiten die al in een vroeg stadium los worden. Nee: ik heb geen voorkeur voor je genoemde methoden, en heb er ook geen ervaring mee. Toch heb ik elk jaar genoeg vaste spruiten om lang van te smullen. Ben benieuwd naar andere reacties.

Huh? Laatste lavas geoogst? Hoe krijg je dat voor elkaar? Hier is de lavas in oktober al zo ver afgetakeld dat er geen blad meer van te snijden is. En de nieuwe scheuten komen net kijken. Of heeft jouw lavas een vorm van behuizing? Ik vind lavas erg lekker dus ik ben zeer benieuwd hoe je dat doet. Vandaag in de tuin gedaan: geconstateerd dat er geen sneeuw- en vorstschade is aan de jonge gewasjes: prei, lente-ui, sjalot, spinazie, radijs, snijmoes. Gelukkig stonden de vroege aardappels nog niet boven.

Al het zaaigoed in de in de koude bak gecontroleerd. De jonge opbollende radijzen hebben lichte vraatplekjes. En dan weet je het wel. Naaktslakken. En jawel: onder de zaaipotjes met bloemen, sla, peterselie, sla, eigenlijk onder alle potjes, zaten jonge naaktslakken. Kleintjes. En wat doe je er dan mee? Ik vind het zo gadverdamme naar en vies om diertjes te doden. Maar ik heb het gedaan. Met een plamuurmesje: Tsjak, doormidden. Overmorgen radijs op brood 😍

Ja, ik geef iedereen gelijk die hierboven iets zegt over de manier en het moment waarop je stokbonen kweekt @Gerard12345 Je bent gewoon te vroeg begonnen. Ik gluur nog even in de zaaikalender van Diana’s mooie moestuin, en Diana, die echt wel de grenzen op zoekt, begint niet voor eind april beschermd te zaaien. Leermomentje? Ook al is de temperatuur OK in je kas, de hoeveelheid licht is dat niet. Overigens zeg je niet om welke bonen het gaat. Sperzie? Snij? Pronk? Droog? Sommige pronkbonen kunnen wel vroeg de grond in. In ieder geval kun je bonen zaaien tot begin juli en is er genoeg tijd om er iets goeds van te maken. Succes!

Misschien nog wat geduld @Toto In november 2020 had ik mijn eerste herfstframboos geplant, soort Polka, en hier duurde het ook lang voordat de eerste nieuwe scheuten verschenen. Een opsomming van de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven van deze Polka: 7 november 2020 geplant 6 mei 2021 eerste nieuwe scheut 18 mei 2021 totaal drie nieuwe scheuten. Hier bleef het bij 27 juni 2021 groeit traag, nu tot 45 cm hoog 26 juli 2021 tot 1 meter hoog. Bloemknoppen. Veel bijen 5 augustus 2021 weer een nieuwe scheut 21 augustus 2021 totaal 3 nieuwe scheuten 11 september 2021 eerste frambozen rijp 17 november 2021 laatste frambozen geplukt de 3 afgedragen takken bij de grond afgeknipt 6 maart 2022 meer nieuwe scheuten Sindsdien komen er veel meer nieuwe scheuten bij Ik weet niet welke soort herfstframboos je hebt, maar het gaat vast goed komen. Succes!

Dat gaat als een tierelier Patrijs! En het is altijd weer een genot om te lezen hoe dat tot stand komt. Het valt me op dat de (onbeschermde?) knoffen en de kruisbes aan de voet van dat duin al zoveel verder zijn dan bovenop de Drentse Hondsrug. De knoffen staan hier half zo hoog met half zoveel blad. De kruisbes heeft nog geeneens blad. Hier in het binnenland tot afgelopen nacht nog steeds vorst gehad, zeker aan de grond. Dat scheelt echt. Hardop moeten lachen: die kraaien en de kalkkorrels 🤣

Vandaag in de moestuin gedaan? Niks verdikkie. Ik val in een zwart gat. Elk jaar weer half maart. Een maand lang heb ik enorm gebuffeld en staan spitten en compost overzetten, en wegkruien, en ineens is alles klaar. Alle paadjes getrokken. Rug- en nekspieren op volle sterkte. En ineens hoeven rug- en nekspieren samen met de oogspieren niets anders te doen dan de pas gezaaide groenten uit de volle grond te kijken. Terwijl die spieren jeuken om meer te doen. Om mentale zwakte te voorkomen hebben we gelukkig nog de koude bak en de zonnige vensterbanken, om iets te doen aan het vertroetelen van de zaailingen. Pepers gaan lekker, radijs, basilicum, lente-ui, vroege preitjes. Ach, zo veel gaat wel lekker nu. Aardappels in de potten groeien goed. Weinig vorst en veel zon. Wat een geluk! Ha ha, nee Partijs ik trek er ook aan, net als aan de sjalotten en de knoffies. Vooral als er eentje scheef staat die rechtop moet. Dan noteer ik zelfs in mijn tuinschrift hoe lang de worteltjes zijn na bijvoorbeeld een week na het poten. Altijd weer verbaasd hoe groeikrachtig dat spul is.

De laatste steek omgelegd. 160 m2 omgespit en een enorme vracht compost verzet. Nee, ik had het ook liever ‘no digging’ gedaan, maar ik produceer helaas te weinig compost om dat te doen. Na de zondvloed en het drijfzanddrama van 20 februari is de grond mooi opgedroogd. De spade sneed er doorheen als een warm mes door de boter. Dus: klaar met spitten. Genieten aan het eind van de middag, in het zonnetje, biertje erbij om te vieren dat het zware werk er op zit. En de voorpret dat morgen de sjalotten de grond in kunnen. Dat radijs in de volle grond gezaaid kan worden, en snijmoes, en spinaas. Een metertje vroege wortels. Een paar vroege aardappeltjes doen. Dit is puur genieten van de tuin. Iedereen evenveel voorpret en succes gewenst!

Daarom hou ik er ook zo van! Ja, die ingezonden filmpjes! Fantastisch & zeer inspirerend.

Ziet er goed uit @M.Gardening! Welkom hier en veel succes komend jaar.

Vanavond op BBC-2 start een nieuw seizoen Gardeners’ World, 21:00 uur. Volgens de info van de BBC-2 site geen moestuinonderwerpen. Maar Monty zal toch niet helemaal zwijgen over tuinbonen, sjalotten, lathyrus, of compost. Ofzo? Keep deadheading your daffodils. Ook in maart muurvast verankerd in het programma.

Sorry voor de late reactie @HuubvG Nee, het ging niet om instructies om een constructie te maken. Apenkooien genoeg gemaakt. Dat lukt wel. Mijn vraag van 21 december was bedoeld om te weten of de Sonja’s over de grond kunnen slierten of dat ze een klimconstructie moeten hebben. In je meegestuurde bijschrift citeer je Van der Wal met “Geleiding … is aan te bevelen”. Op de site van VdW staat bij de vollegrondskommers (niet de kaskomkommers) bij de Sonja’s “Geschikt voor vlakveldsteelt en/of een teelt aan draad in de vollegrond”. Nou, dat wilde ik graag weten! Het kan dus allebei. Ze kunnen over de grond slierten, of langs een klimconstructie geteeld worden. Omdat ik pas rond 15 april ga zaaien, heb ik nog een maand de tijd om te overpeinzen of het vlakveldsteelt wordt of een klimrek. Nogmaals dank Huub voor deze competitie, Voor de twijfelaars: doe gewoon mee! Niks te verliezen en overvloedige oogst bijna zeker. Voor de ingeschrevenen: succes allemaal 😍

Wat snel zeg! De wedstrijdzaadjes zijn er al. Voorbeeldig verpakt en van uitleg voorzien. Dankjewel @HuubvG

Ook Vinky meldt zich voor de wedstrijd.

Gisteren area aglio (knoflookbed) verschoond. Onkruid verwijderd, grond opengekrabd, koemest ingeharkt, en de hele area overdekt met bogen van schapengaas, om te voorkomen dat katten in de losse grond hun ding gaan doen. Maar de grond is nog steeds zo zeik & zeik nat. Dat is echt bijzonder voor de zandgrond hier, op 20 meter boven NAP. Normaliter wordt water in de bodem snel afgevoerd naar lagere delen die hier links en recht liggen. Vanmorgen in het bos, op de hei en bij de vennen: nog nooit zo nat gezien als nu. Omlopen, teruglopen, en weer omlopen om te komen op de plek waar je wilt zijn. Je denkt dat de bodem nog steeds gulzig is naar water na de droge zomers van 2018-2019-2020. Maar het trekt niet weg. Stomverbaasd dat Patrijs op zijn zandgrond kan schoffelen! Hier blijft het baggeren. Vanmiddag een composthoop overzetten. Zeef op de kruiwagen en de compost die er door valt is voor de piepers. De onverteerde rest gaat naar een compostvat. Op de plek waar ik sta ontstaat al snel een modderige kuil. Ik zak een decimeter weg, maar niet dieper. En op de aardappelakker liggen steeds meer omgekeerde emmers compost. En waarom geniet ik van deze ellende? Om het buiten-zijn. Lekker lichamelijk sterk blijven. Omdat de zon schijnt. Om niet afhankelijk te zijn van supermarkten. Altijd ook: om niet afhankelijk te zijn van groenten die in kassen worden gekweekt met energie van bronnen die je liever niet hebt. Heppy Heppy zie ik dat vandaag mijn eerste peper opkomt. Succes iedereen dit seizoen, Vanuit de bagger: uw nederig Vinky

Vorige week al begonnen met het spitten van perceel hutspot (aardappels, ui, wortel). Net als vorig jaar wil ik weer een fikse laag compost óp de grond voor de piepers, en niet, zoals eerder, compost ondergespit. De planten met veel compost bovenop de grond werden beduidend groter dan de planten zonder, en gaven ook minder kriel. Afgelopen zaterdag was de grond om. Een deel is voorzien van gedroogde koemest, aangeharkt en over dat deel is flink wat gezeefde compost gestort uit een vat dat hiervoor sinds november al klaar stond. Dat weer aangeharkt, en het lag er prachtig bij. Vervolgens is hier in Drenthe kolossaal veel neerslag gevallen. Vennen liepen over, stroomden leeg, over fietspaden heen naar lager gelegen delen van het bos. Het kolkte en het klotste. Imposant natuurgeweld, nooit eerder meegemaakt. In de tuin zag ik nauwelijks gevolgen van de regen, behalve dat de laatste spitgeul helemaal vol water stond. Vandaag verder. Compost zeven om het over de aardappelakker uit te rijden. Of nee, eerst maar even met de emmer storten, niet met de kruiwagen. Eén stap op de gespitte grond: zacht. Tweede stap: zak wel diep weg zeg. Stap drie: het zuigt. Stap vier: ik kom niet meer los. Binnen een seconde zonk ik in de waterverzadigde bodem weg tot de bovenkant van mijn laarzen. Meteen het besef: dit is drijfzand geworden. Ik kon geen voet meer optillen. Impulsieve reacties: uit de zinkende laarzen stappen en op sokken vallend naar het pad? Of een laatste krachtsinspanning? Ik heb nog aan de bovenrand van een laars staan trekken, om tenminste één voet uit de grond te krijgen – alsof dat helpt met de druk die je zet op de andere voet. Hoe het uiteindelijk ging weet ik niet, ja – rustig blijven – en het ging zo snel, maar ik heb beide laarzen en voeten uit de zuigende grond gekregen nadat ik echt doodsangst had. Niemand in de buurt. Daarna gewoon verder met het zeven met compost. Maar op de vraag: Wat heb je vandaag in de tuin gedaan? Doodsbang worden op je eigen grond, had ik nooit bedacht als antwoord.

Geen idee of @speets iets heeft aan onderstaande opstelling, want mijn bak is van glas en aluminium en vermoedelijk zwaarder. Maar in deze configuratie heeft de bak hier zowel storm Dudley, als Eunice en Franklin overleefd. Met aan de noordkant de muur van de schuur. Als de bak in de zomer niet bij de muur staat, gaat het op deze manier bij storm ook goed. Meestal liggen er alleen de twee balkjes op. De onhandige glazen kleppen die er bij horen (echte windvangers, en zo vaak gebroken) heb ik vervangen door een golfplaatje dat je in allerlei breedtes kunt laten kieren. Speets: misschien een paar proefopstellingen uitproberen bij rustiger weer, zien welk gewicht je kasje kan dragen, en nagaan of de wind nergens onderdoor kan komen? Als het gaat klepperen is het meestal niet goed.

Ik ga liever voor safe dan voor exclusief. In het verleden heb ik wel eens rasjes gepoot met Franse namen die extreem vatbaar bleken voor phytophtora. Die hebben toen ook de andere planten aangestoken en de oogst verminderd. Daarom blijf ik bij de vertrouwde vroege Frieslanders voor een vroege oogst en voor gebruik tot de jaarwisseling, en bij de late Texla’s voor een late oogst en voor gebruik tot in het voorjaar. Beide rassen zijn hier op de zandgrond redelijk tot goed bestand tegen phyto, al was het afgelopen jaar net als elders desastreus. De Frieslanders heb ik in 2021 vroeg kunnen oogsten zonder schade door phyto. De Texla’s werden in rap tempo aangetast in het blad – je zag het van de ene dag op de andere verergeren. Die heb ik daarom veel te vroeg geoogst. De aardappels vielen nog niet makkelijk van de stam en ze waren ook nog niet huidvast. Toch is het resultaat boven verwachting goed. Alle Texla’s die in de schuur waren opgeslagen zijn uiteindelijk wel huidvast geworden, en zitten vandaag nog steeds strak en gezond in hun vel. De oogst is zo groot dat ik er van kan eten tot september. Ondertussen heb ik op 15 januari weer twee Frieslandertjes in een grote pot gestoken en ze komen al boven. Vorig jaar heb ik dat ook gedaan. Toen kon ik al op 6 mei oogsten. Het zier er naar uit dat ik geen aardappels hoef bij te kopen, en dat is waar ik naar streef: geen commercieel geteelde aardappels kopen, hoe biologisch ze ook zijn bedoeld. Iedereen die hier gaat pieperen dit jaar: heel veel succes, en voor de experimentele tuinders onder ons: kies geen rassen die vatbaar voor phytophtora. 👍

Wat @loes zegt zou ik ook doen. Dan zou ik @Lia56 jonge takjes snoeien net boven de onderste groene blaadjes. Boven die blaadjes gaat de bestaande plant weer uitlopen en dan hoef je die niet weg te doen. Grote kale stukken in je plant kun je helemaal wegsnoeien.

Als er maar 3 pennen van 10m2 komen @Lievro dan zou ik vooral denken dat er vreterij in het zaaisel zat, of dat het zaad overjarig was. Het hoeft niet per sé aan het soort zaad te liggen. Als je denkt dat het toch aan het soort zaad ligt, welke soort had je dan? Op 3 januari had je hier een foto geplaatst van een kuip met minstens 12 mooie stronkjes lof. Dan is er toch iets goed gegaan? Kwam dat van een ander perceel, was het een ander soort witlof, van ander zaaimoment? Die kuip is om jaloers van te worden.

De plant staat in zandgrond waar het ene jaar koemest en het andere kalk aan toegevoegd wordt @KleineTuinen.nl en verder: