Claudia69

Hier ook blauwe koolrabi zonder bescherming en die heeft in het begin wat last gehad van slakkenvraat, maar vlinders en duiven blijven er precies af. De kleur oogt minder smakelijk?

Ik zie veel luizen dit jaar, vooral zwarte hier.

Water gegeven, maar dan grondig (beregensysteem aangesloten op de tuinslang en een paar uur aangezet). We kunnen niet blijven wachten op regen.

Niet fantastisch. Staat ook veel te droog.

Zou zo'n kampeerstoeltje niet helpen?

Pompoenen, komkommers en courgettes uitgeplant en boontjes gelegd (Helda en Cobra). Een wortelveldje dat overwoekerd was met uitgezaaide ananaskers weer vrij gemaakt. Water gegeven waar nodig, radijsjes geoogst en genoten van het mooie weer.

Ik ga trouwens straks een restje maanzaad zaaien - eens kijken wat dat geeft.

Je kan ook gedroogde zaden genre popcorn maïs, linzen, droogbonen gebruiken uit de supermarkt. En als je zelf sla zaait, er een paar laten doorschieten om zaad te hebben voor het volgend jaar. Werd volgens mijn moeder vaak gedaan in haar kindertijd, nl. dat er systematisch een paar planten op een apart bed werden gezet om zaad te telen.

Ik heb ooit zaadjes uit een cactusvijg gezaaid en het resultaat staat nog steeds bij mijn ma. Hij heet 'Oscar', is anderhalve meter hoog, breekt af en toe een stuk en heeft vervelend jeukerige stekkeltjes. Staat elke zomer buiten, maar heeft nog nooit gebloeid. Wat volgens mij zeker ook moet lukken is zaadjes uit annaskers halen en zaaien. Nu is het daarvoor wel wat te laat, maar ik doe het jaarlijks met mijn de vruchtjes die ik in mijn eigen tuin kan oogsten. Hergroeien doe ik niet. Ik geloof niet dat zo'n herworteld stekje, op water vaak, veel voedingswaarde heeft. Een stevig zelf gezaaid plantje doet het beter.

Ik heb dit jaar ook eind maart gezaaid i.p.v. half maart en dat was, met de aanhoudende nachtvorst waardoor ze langer dan anders binnen bleven staan, zeker niet verkeerd.

Geen slakken maar duiven volgens mij. Typisch is dat je alleen nog nerfjes overhoudt. Als het hartje nog oké is, zou ik er een net over spannen en afwachten. Anders toch vervangen en ook een net gebruiken. Ik heb dit jaar wat koolrabi naast de peultjes uitgeplant, niet onder net en heb hetzelfde probleem. Een koppel duiven dat bij de buren nestelt, vindt die blijkbaar fantastisch lekker...

Gecheckt of alles goed vast lag voor de aankomende regen (die er hopelijk wel komt) en gezien dat de tomaten en aubergines klaar zijn om uit te planten. De 3 literpotten lijken goed doorworteld en de aubergines hebben zich behoorlijk hersteld van hun slippertje in de koude ochtendlucht, 2 weken geleden.

Leuke test. Ben er dit jaar eind maart aan begonnen en vind de plantjes nu al meer dan groot genoeg om nog te verplanten. Ze hebben door de vrieskou ook langer dan normaal binnen gestaan. Ik heb helaas alleen een lage koude bak waar ze niet lang in passen. Benieuwd wat de apriltomaatjes geven.

Ik denk gewoon verbrand door de zon. Mijn ananaskers is dit jaar later dan normaal naar buiten gegaan omdat het zo lang koud was. Normaal zet ik die na het ompotten (van kleine potjes naar 13 cm potten) meteen in de koude bak, maar nu bleef het met momenten behoorlijk vriezen. Sinds ze buiten staat, in de schaduw met pas rond 6 uur zon, zie ik veel verbrand en stuk gewaaid blad. Maar ik heb ze bij het buiten zetten gelijk getopt en intussen lopen ze in de oksels netjes uit met blad dat wel wind en zon verdraagt. Had ik ook verwacht, ik weet dat het nogal sterke dingen zijn die vlot in de oksels uitlopen als de stengels al voldoende stevig zijn, dus zelfs die nogal abrupte overstap naar buiten komt wel goed. Ik weet niet of deze tomaatjes te ver zijn om dit nog te proberen (kort toppen op een paar oksels boven de grond en tijdelijk geen water bijgeven tot je daar nieuwe scheuten ziet ontstaan), maar 'uitgeschoven is ook gedanst'... Mijn tomaatjes bleven trouwens ook langer binnen staan en waren hoger doorgeschoten dan normaal, maar ik heb ze eerst groter gepot en nog een paar dagen binnen laten staan om verder door te wortelen. Dan heb ik de onderste bladeren verwijderd om de verdamping te beperken, ze buiten gezet met een paar bewolkte dagen in het verschiet, onder een dik, niet 100% doorzichtig plastic zeil om het zonlicht enigszins te temperen. Vliesdoek zou ook een optie zijn, maar wat deze winter niet werd vernield door een stel wilde katten, was al elders in gebruik. Ze staan intussen een dikke week buiten, hebben stevige groene topjes ontwikkeld, en mogen morgen zonder plastic bescherming de schaduw in. Als je grote planten die net uit kleine potjes komen buiten zet in volle zon, zijn de wortels onvoldoende ontwikkeld om genoeg vocht op te pompen voor al die blaadjes. Die ook gewoon koken in de volle zon. Door wat blad weg te nemen, voor bewolkte dagen te kiezen en nog wat beschutting te voorzien, toch zeker tot er een paar dagen met volop zon zijn gepasseerd, maak je de overstap beter te verteren.

Ik heb het gevoelige grut dat al stond af te harden nog een paar nachten binnen gezet, maar het heeft zelfs niet gerijpt en het ziet er nu wel naar uit dat de luchten zich gekeerd hebben. De komende week wordt zuid-zuidwestenwind voorspeld, de oostenwind heeft afgedaan.

Hier komen ze eindelijk boven, zowel die van vorig jaar die meteen in volle grond werden gezet, als de een beetje verpieterde 'koopjes' die ik had opgepot.. Ik zal maar wat slakkenvallen installeren vandaag, dat ze niet meteen met de grond gelijk worden gemaakt.

Ik heb de indruk dat het wat langer kan duren als ik zaden van het jaar ervoor gebruik. Dit jaar de denomethode gebruikt met nieuwe Kakai zaden omdat die er zo kwetsbaar uitzagen, en uit nieuwsgierigheid ook met nieuwe komkommerzaden, nieuwe en oude Butternut en Uchiki Kuri zaden, en oude courgettezaden. De nieuwe zaden deden het goed (zwollen mooi op, lieten na een viertal dagen tussen papier een wit wortelpuntje zien en staan al een weekje op), de oude doen het niet echt. Gisteren een paar zaden opgegraven en ze zien er niet kapot uit (niet beschimmeld, geen prut vanbinnen), maar echt kiemen doen ze nog steeds niet. Ik wacht nog even af, maar voor de zekerheid heb ik nog een paar zaden op de gewone manier gezaaid.

Ik heb mijn receptje onlangs aangepast naar glutenvrij. Het vraagt wat meer ingrediënten dan de traditionele versie met zelfrijzende bloem, maar het resultaat mag er zijn en is ook lekker voor wie het gewone spul wel mag eten. Ideaal dus voor een gemengd gezelschap. Voor de taart:  - 2 eieren  - 100 g suiker  - 1 zakje vanillesuiker  - 110 g volkoren rijstmeel  - 45 g tapiocameel  - 30 g maïsmeel  - 8 g wijnsteenbakpoeder (Natali)  - ½ tl guargom of xanthaangom  - een snuifje zout  - 1 potje lactosevrije yoghurt  - 100 g appelmoes of grof geraspte appel  - 500 g in blokjes gesneden rabarber (1 cm dik, gemengd met 1 el aardappelbloem en 2 el suiker)  - 100 g gesmolten boter Voor de bakvorm: rijstbloem + boter om de bakvorm in te vetten en te bestuiven Voor de topping:  - 100 gsuiker  - 50 g gesmolten boter  - 1 ei  - 1el water  - een snuifje zout Werkwijze: 1. 2 eieren met 100 g suiker opkloppen tot een stevige, witte massa. 2. Intussen de bloem, het bakpoeder, de guargom en het snuifje zout goed door elkaar mengen. 3. Daarna de rabarber blokjes snijden, 1 el aardappelbloem (of maïzena) en 2 el suiker toevoegen en mengen. Eventueel ook een appel schillen en grof raspen. 4. Vervolgens de gesmolten boter onder de opgeklopte eieren mengen. 5. De helft van de bloem onder het beslag patelen. 6. De yoghurt toevoegen. 7. De resterende bloem en vervolgens de appelmoes (of de geraspte appel) door het beslag mengen. 8. Het beslag in een ingevette en met rijstmeel of GV paneermeel bestoven bakvorm gieten en de bovenkant glad strijken. 9. De taart bestrooien met rabarberstukjes en deze wat in het beslag duwen. 10. De taart 20 minuten bakken op 200°C. Intussen maak je de topping klaar: 1. Ei en suiker mengen in een kommetje. 2. Water en gesmolten boter toevoegen en opnieuw mengen. 3. De taart uit de oven nemen en het eimengsel over de appels verdelen. 4. De taart vervolgens nog eens 20 minuten bakken op 200°C. 5. Indien nodig de taart nog even onder de grill plaatsen of de ventilator gebruiken om de appeltjes mooi te laten karamelliseren. Je kan ook appelblokjes gebruiken i.p.v. rabarber. Dan ziet de taart er zo uit:

Staat ook op de agenda. De voegen van het terras zien namelijk nogal frisgroen op dit moment. Maar 't zal voor over een paar weken zijn, als de plantjes die straks buiten mogen in de tuin staan.

Na een paar dagen ziek binnen zitten toch wat in en rond de tuin gewerkt. Sla uitgeplant, tmaatjes, aubergines en paprika's groter gepot, pompoenen en komkommers verhuisd naar de koude bak, wat ananaskers van tussen mijn wortels gewied (sloeg behoorlijk op dit jaar, geen goed idee om net daar mijn wortels te zaaien) en ruimte vrijgemaakt in een border om in de loop van de week wat bloemen uit te planten.

Ik zou mijn halve tuin met witlof mogen inzaaien om onze behoefte daaraan te dekken (is een van onze lievelingsgroentes in de wintermaanden). Een buur doet dit effectief en zaait elk jaar (wisselend) de helft van zijn moestuin in met witlof. Je hebt er toch wel wat plaats voor nodig.

Voor zover ik zie gaan de minima (Gent, Oost-Vlaanderen) hier de komende 14 dagen in stijgende lijn en wordt er behalve morgen ook geen nachtvorst meer verwacht voor de komende week. Dan zijn we al ongeveer half mei. Nu begint het echt wel te kriebelen om een en ander uit te planten en de tomaatjes en paprika's af te harden... De landbouwers in de buurt zijn volop bezig om hun maïsvelden klaar te leggen om ze in te zaaien. De tijd is er rijp voor. Als ik half volgende week geen drastische temperatuurdalingen voorspeld zie na half mei, ga ik er toch wel aan beginnen.

Waarschijnlijk stress na het uitplanten. Het is de afgelopen nachten ook best koud. Dan worden voedingsstoffen minder goed opgenomen. Hier is de groei ook een beetje gestopt. Gelukkig lijken de minima de komende weken boven nul te blijven en lichtjes te stijgen. Zou dus over enkele weken beter moeten gaan.

Ik heb er enkele gehad, waaronder een groot vlinderkonijn, maar dat is aan een darminfectie bezweken (ondanks de behandeling die meteen werd opgestart). Het andere was een klein konijntje dat we na een weekendje weg gevild in de tuin hebben teruggevonden. Niet door een marter, maar vermoedelijk door de Poolse dakwerkers die op dat moment naast ons aan het werk waren, want zij waren de enigen met inkijk in onze tuin en wellicht nog in staat om een konijn vakkundig te slachten en te villen... Daarna geen konijntjes meer gehad. Heel fijne diertjes, maar minder geschikt als huisdier voor jonge kinderen wegens de zwakker rug. Die is rap gebroken als ze niet netjes worden opgepakt.

Ik zaai zonnebloemen in een bloemenmengeling voor bijtjes rechtstreeks in de grond, maar als ik er enkele apart wil uitplanten, zaai ik die eerst in potjes. In het eerste geval groeit het hele veldje op voor de slakken alle zonnebloemen gevonden hebben, in het tweede verdwijnen ze meestal meteen na opkomst. Vandaar.