permanatuurtuin

Ik heb drie struiken staan. Het zijn mooie struikjes en omdat de vruchten gezond schijnen te zijn vind ik ze wel leuk, maar de smaak is matig (zoetzuur / licht wrang wanneer niet volledig rijp / licht aromatisch). Ze zijn niet heel gemakkelijk te plukken en rijpen inderdaad wel laat af, wat ik overigens handig vind. Duindoorn is dan een stuk lekkerder, maar die moet wel in de volle zon staan en kan niet goed tegen concurrentie. Ik maak mij geen zorgen dat hij bij mij invasief is, want ik zit niet op een ideale bodem voor de soort (natte löss / winter). Rosa rugosa is alleen invasief wanneer je geen beheer pleegt. Ik vind zolang hij in controle is dat de soort meer positieve effecten op de biodiversiteit heeft dan negatieve (bv. nectar, pollen, eetbare bottels, structuur --> biedt een leefgebied). Net als inheemse bramen en grote brandnetels. Je moet ze gewoon met wortel en al uitgraven en dan zijn ze gemakkelijker de nek om te doen dan bramen en grote brandnetel. Mensen moeten gewoon soorten beheren wanneer ze ze ook planten. Kortom controleer wat je plant en zorg dat ze op je terrein blijven. Mocht blijken dat ze zich buiten je terrein zaaien dan beter verwijderen of zorgen dat de vruchten/zaden niet verspreid worden en buiten je terrein de planten verwijderen. Let op dat veel planten min of meer uitheems zijn wanneer je meeteld dat mensen ze er bv. via vee naartoe gebracht hebben.

Alle lotussen zijn bij mij doodgevroren. Ik heb wel een stuk of drie mogelijke lotussen die opgeschoten zijn van doodgevroren kaki's. Lotus vind ikzelf een waardeloze soort. Ik denk dat mijn bodem in de winter ook te nat is. Jiro vind ik heel lekker. Hij is wel vorstgevoelig, maar schiet prima uit vanuit de wortels en hersteld zich dan (kortom je moet een beetje geluk hebben). Tipo in Hulsberg draagt ook prima vrucht. Dit jaar vanwege de vorst wel maar een paar vruchten gehad. Deze waren buiten goed afgerijpt. Szukiss is een waardeloos ras. Hij is veels te vorstgevoelig. De lijst klopt al niet meer want sommige rassen ben ik alweer kwijt en andere heb ik alweer gekocht. Ruby lijkt goed (prachtige plant geworden / pas één keer vruchten gehad) Early jewel (persimoen) is ook een ras die al twee jaar achter elkaar vruchten heeft en de smaak is prima tot heel goed. Yates ben ik kwijtgeraakt. Dit jaar één vrucht aan Nikita's Gift gehad, maar deze heb ik gedroogd want hij was nog adstringerend. Gedroogd lekker. Zirotschka, Kuro Gaki zijn bij mij doodgevroren Huidige lijst: Hyakami Gosho struik 2st Begint in productie te komen. Jiro struik 1st In productie. Vorstgevoelig. Heerlijke onrijpe vrucht. Kasandra (D.kaki x D.virginiana) struik 1st Begint in productie te komen. Mikatani Gosho struik 3st Begit in productie te komen. Nikita's Gift (Diospyros kaki x virginiana) struik 3st Begint in productie te komen. Eerste vrucht was nog adstringerend. Gedroogd lekker. Mount hoverla (D.kaki x D.virginiana) struik 1st (super jong) Super jong. Rossijanka / Russian Beauty (D.kaki x D.virginiana) struik 1st (zit een bladziekte in / groeit er ieder jaar pas laat uit) zit een bladziekte in. Tot nu toe waardeloos ras. Early jewell / H118 boom 1st In productie. Heerlijke vrucht. Rijpen vroeg. Ernie (man) boom 1st Begint te groeien. Dollywood boom 1st Begint in productie te komen. Geneve long /Gordon (D.virginiana x D.kaki) boom 1st Begint te groeien. K-6 (Claypool) boom 1st Begint in productie te komen. Morris Burton boom 1st Begint te groeien. 1. NC21 boom 1st Begint te groeien. 1. Pieper boom 1st Begint in productie te komen. 1. Prairie Dawn boom 1st Jong, maar begint te groeien. Ruby boom 1st Begint in productie te komen. Grote struik. Sestronka NB21 (Diospyros kaki x virginiana) boom 1st Super klein Szukiss (man/vrouw) boom 1st Vorstgevoelig.

Gewoon naar rassen googlen, want dan is genoeg te vinden en zonde van de tijd om over te typen. De meeste rassen blijven lang wrang. Verder zijn de vruchten overwegend zuurder dan zoet. Met veel suiker vinden veel mensen de jam lekker, maar zonder suiker is het vanwege de pectine vaak niet de lekkerste jam (beetje korrelig). Ik vind ze lekker, maar helaas zijn alleen hele rijpe vruchten lekker om zo te eten. Wij hebben er dit jaar in combinatie met vlier ketchup van gemaakt. Deze is lekker (zure saus). Je moet er niet te veel van verwachten. Het is niet voor niks geen fruitsoort die voor de massa gekweekt wordt.

Sluit mij hierbij aan. Je gaat geen kilo's krijgen. Bij mij staan ze inderdaad droger, want ze moeten het alleen van hangwater hebben en veel van de kleine struikjes moeten concurreren met gras, maargoed het zijn hele sterke planten en veel lijken het gered te hebben (staan nu twee tot drie jaar en gemiddeld zijn ze rond 40 cm hoog en 40 cm breed). Ik verwacht dat nagelang ze dieper geworteld zijn ook beter gaan groeien. Als je houtsnippers om de plant heen strooid zullen ze inderdaad sneller groeien, want je neem alle concurrentie weg, anderszijds verwen je de planten wel wat op oudere leeftijd nadelig voor de gezondheid (kracht) van de plant kan zijn. Als ze het moeilijk krijgen dan zijn ze dit niet gewend.

We zijn druk bezig met het nieuwe jaar voor te bereiden. We hebben zo goed als alle druiven eindelijk kunnen opbinden. Dit hebben we steeds vanwege de kosten uitgesteld. We hebben acaciapalen geplaatst met draden ertussen. Deze manier van opbinden vinden wijzelf beter bij ons terrein en ons passen, ookal is het misschien minder professioneel. De productie zal gewoon prima zijn. Verder hebben we frambozen, bramen en andere klimmers opgebonden. Dit heeft aardig wat gekost. We hebben ook alles voor de winter gemaaid, zodat de bollen en knollen in het voorjaar goed zichtbaar zijn. We hebben nog wat extra narcissen erbij gezet, want die doen het heel goed bij ons. De wilde soorten zaaien zich zelfs uit. Verder hebben we het grootste gedeelte van de moestuin bedekt met worteldoek, zodat hopelijk veel onkruid doodgaat. De knoflook en pastinaak zaailingen staan al mooi boven de grond. Verder zijn de kolen en pastinaken mooi. Kortom alles gaat goed. Bij de varkens zijn we nog wat bomen beter aan het inkorven. Ze zijn erg fanatiek wanneer ze iets lekker denken te vinden. Vanwege Corona lukt het ons niet om een varken te slachten, maar hopelijk komen we hier in het voorjaar wel aan toe. Verder hebben we gelukkig bijna alle watertonnen al vol met water. Hopelijk lukt het om in de winter er nog een paar bij te plaatsen, want de zomers worden er niet natter op. Ons terrein was in 2015 ontzettend kaal. Nu wordt het een echt voedselbos. De lagen worden goed zichtbaar.

Ik vond de planten zelf tussen 15-20 cm (vaak planten met alleen maar kleine takjes / dus je moet eerst wachten op een grote tak). De grotere planten waren heel zeldzaam. Bij droge zomers willen ze ook stukjes insterven. Ze groeien ongeveer 5-10 cm per jaar (in het begin). In goede jaren groeit soms een takje tot 15 cm. Later groeien ze 10-20 cm, maar het zijn zeker langzame groeiers. Ze groeien ook alleen in het voorjaar, met soms in het najaar een kleine tweede groei. In de zomer staan ze helemaal stil. Hele grote planten groeien ook 10-max. 20 cm. Dit zijn mijn ervaringen op löss, met gras om de planten heen. Het gras zal gedeeltelijk de groei remmen, maar beschermd de planten ook tegen de ergste droogte (tenminste dat zijn mijn ervaringen, want op een ander stuk zonder gras waren een paar planten verdroogd). Bij mij is het wel survival of the fittest.

Bij ons gaan de honingbessen goed. De jonge plantjes zijn wel gevoeliger voor droogte. Verder hebben die kleine plantjes die je wel heel goedkoop krijgt echt meerdere jaren nodig om groot te worden. Je moet gauw denken aan 4-6 jaar. Gelukkig zijn sommige kleine planten nu boven de 30 centimeter, dus ik hoop dat ze nu sneller de hoogte in gaan schieten. Ik denk dat er een verband bestaat tussen droogte en het jaar erop een slechtere oogst, maar dit weet ik nog niet zeker, maar dit leek op te vallen bij een paar rassen (Bv. Vostorg). Bij oudere planten (hebben natuurlijk ook minder last van de droogte gehad) leek dit niet het geval. Hopelijk komend jaar een grotere oogst, want met vier kinderen kun je er niet genoeg hebben.

Intratuin.. en dat soort zaken verkopen gewoon rommel, met af en toe een leuk ras of soort. Ze weten echter zelf niet wat slecht of goed is. De leveranciers van hun hebben er helaas ook geen verstand van.

Ik denk dat de vraag naar eetbare soorten wel toeneemt, maar de kwekers produceren volgens mij niet veel meer planten. Dit komt volgens mij met name doordat vooral liefhebbers veel (bijzondere) eetbare soorten vermeerderen en er niet meer kwekers komen die dit doen. Dit is hondert procent zeker bij Pecan's... en vergelijkbare producten.

Bij ons gaan de Amerikaanse persimoens goed. We hebben vooral geënte planten staan. Ze hebben tijd nodig om over het feit heen te groeien dat ze geënt zijn. Ik knip de echte kleine takjes weg, zodat ze sneller gaan inzetten in één grote tak naar boven. Dit lijkt te werken. We hebben nu 3 grotere planten (richting 2 meter) staan en enkele van 1 meter. Sommige rassen willen na jaren nog niet echt, maar nu met het nieuwe snoeien lijken ze toch vooruitgang te boeken. Dit jaar weer vruchten in Early jewel. Wij vinden hem lekker, maar ze blijven soms wel lang adstringerend. Twee andere planten gingen bloeien, maar je merkt dat de planten nog tijd nodig hebben. Ik dun ze altijd uit in de zomer en daarna nog eens in de herfst. Ze zijn wel vatbaar voor kanker (vooral als de takken jong zijn), maar ze lijken hieruit te groeien.

Ik heb zelf diverse zaailingen, maar ook geënte planten staan. Zaailingen lijken op de lange termijn vooral ook sterker te worden. Maar goed ik wist al dat ze redelijk zaadvast zijn en daarom wil ik graag over een aantal jaren de zaden van de beste pawpaw zaaien en deze uitplanten, zodat met de tijd de geënte planten weer weg kunnen. Ik denk dat zaailingen ook gewoon veel ouder worden en de worteluitlopers kunnen optioneel voor het verjongen van de plant gebruikt worden. Maar goed je moet wel eerst de juiste genen op je terrein hebben en ik weet wel dat in de natuur vooral veel kleinvruchtige rassen groeien. Verder heb je exemplaren die bitterder zijn. Als je steeds blijft zaaien vanuit goede rassen dan ontwikkel je een soort met goede vruchten sneller door, dan wanneer je met enten blijft hangen aan rassen van 100 jaar terug. Maar goed als je maar een paar planten kunt zetten zou ik ook alleen voor enten kiezen, tenzij ik zeker wist dat de zaailingen van goede rassen kwamen.

Dat lijken mij ook logischere redenen. Helaas woon ik ver van de zee, met ook enkele voordelen. Ik kan dus niet profiteren van de zeewind. De enige voordelen die de lipbloemigen... misschien zouden kunnen uitoefenen is dat de planten via de rhizosfeer stoffen afgeven die de gezondheid van de perzik ten positieve beïnvloeden, maar wanneer het klimaat... ongunstig is dan is het twijfelachtig of dit echt een verschil zou kunnen maken. Alle planten geven stoffen af via de wortels en vele ook via de bladeren. Als niemand heeft gemerkt dat het werkt dan is het ook niet interessant om het uit te proberen. Binnen de permacultuur heb je ook veel zweverige mensen. Ik hou mij zelf ook bezig met ecologische kennis (permacultuur) gebruiken om voedsel... mee te produceren, maar ik ga geen gekke dingen doen. Wel jammer dat het niet werkt, want dit zou niet veel werk zijn.

Zou ook bijzonder zijn wanneer dit de ziekte zou tegenhouden.

Helaas dit jaar vrijwel geen kaki's gehad. De vorst in het voorjaar was te erg en verder is de selectie in de bloemen ook te sterk (weinig bloemen worden vruchten). Gelukkig wel weer vruchten in de Amerikaanse persimoen 'Early jewel' gehad. Een heerlijke persimoen en hij rijpt ook vrij snel en goed af. Een aantal andere Amerikaanse persimoens hadden dit jaar wel voor het eerst bloemen, dus hopelijk produceren deze planten in de komende jaren ook vruchten. Ik probeer ieder waardeloos takje (dun en slank) er zo snel mogelijk vanaf te knippen, zodat ze hun energie stoppen in toekomst takken. Dit lijkt te werken. De planten met Amerikaanse persimoen onderstam zijn echt een stuk winterharder. Ook kaki's. Lotus is als onderstam waardeloos, tenzij je geen strenge voorjaars vorst kunt verwachten. Ze regeneren gewoon heel slecht. Een vorstgevoelige kaki bij mij is 'Jiro', maar deze is op eigen wortels en bij voorjaars vorst loopt deze vanaf de wortels weer uit. In goede jaren krijg ik dan gewoon lekkere vruchten die hard eetbaar zijn (mits ik het goede ras gekregen heb). Ik vond ze vorig jaar lekker en kon ze zo van de struik plukken. Hopelijk volgend jaar meer kaki's... Persoonlijk vind ik de Amerikaanse persimoen in ons klimaat waardevoller.

Dit jaar een paar vruchten gehad. We vonden ze heerlijk (prima 1216 en overleese). We vinden ze ook licht onrijp lekker (dan is de nasmaak minder). Ik snap wel dat het een vucht is waarvan je houd of niet houd en dat als je er veel van eet je je de vrucht tegen gaat eten, met als gevolg dat je hem niet meer lekker vindt. Maar goed wij houden van tropische vruchten en deze hebben meestal een sterk aroma en een lichte tot sterke kaasachtige smaak in zich. Pawpaw komt hier heel dichtbij in de buurt. Helaas ook genoeg rassen gehad die het dit jaar niet echt goed gedaan hebben. Vorig jaar hebben ze het ook gewoon te droog gehad en ze hebben mogelijk toch schade van de zon opgelopen. Dat gezegd ondanks de droogte zijn veel rassen toch goed gegroeid dit jaar. Je blijft ze wel de grond uit kijken, maar in ieder geval zie je vooruitgang (niet bij alle planten). Volgend jaar hopelijk weer meer vruchten, maar de kratten zullen de komende jaren nog op zich laten wachten.

Morus rubra (gevoelig voor kanker) Morus alba (gevoelig voor kanker en loopt slecht uit na strenge voorjaars vorst / takbreukgevoelig / vruchten over het algemeen lekkerder dan Morus rubra) Morus nigra (gevoelig voor kanker) Morus macroura (in koude kas prima / goede smaak / niet ziektegevoelig) Morus acidosa (kleine maar heerlijke vrucht, lijkt niet ziektegevoelig / grote struik) (6 jaar ervaring) Over het algemeen sterke struiken, waar je normaal gesproken ieder jaar wel oogst van kunt verwachten. Bij strenge voorjaarsvorst moet je wel een mager jaar verwachten. Verder zijn het sterke planten, dus ook met kanker erin lijken ze zich toch staande te houden.

Als er een ras is die resistent is tegen Monilia dan ben ik zeer geïnteresseerd. Bijna ieder jaar sterven op zijn minst de bloemen, als niet gehele takken tot soms wel de grond toe terug door Monilia. Ik maak mij minder zorgen voor de vorst. Grappig is dat oude rassen hier beter tegen bestand lijken te zijn, zoals Tros van Oranje. Moderne rassen lijken helaas gevoelig tot zeer gevoelig (bv, kioto...). Onze grond ligt in Zuid-Limburg. Al jaren een tiental abrikoosrassen, maar zonder vruchten.

De kans dat je in het buitengebied kiwibessen krijgt, zonder grote kunstmaatregelen (bv. snachts sproeien) is vrijwel nul. Ik heb er ook staan, maar hoopt eens in de 5 jaar een paar vruchten te krijgen. Hetzelfde geldt voor Siberische kiwi's. Ik heb hoop dat de grote kiwi's iets betrouwbaarder zullen zijn (ik heb hoop op Zackarpacie). Ik merk dat ze veel schade kunnen oplopen van voorjaarsvorst. Zeker wanneer ze daarna met droogte te maken krijgen.

Is er iemand die ook maar enig positief effect - daadwerkelijk waargenomen - heeft bij het aanplanten van lipbloemigen, mierikswortels, knoflook onder de perzik? Is dit perzikras van zichzelf gevoelig of ongevoelig voor krulziekte? Staat de grote struik beschut of in de volle wind (zeewind). Ik wil gerust lipbloemigen onder de perzikken zetten, maar als het niks uithaald, dan is het nogal nutteloos en vooral kostbaar. Verder moeten het lipbloemigen zijn die in augustus bloeien en dan wordt de lijst van mogelijkheden al een stuk korter. Als ze in de wind moeten staan dan moeten de lipbloemen ook winterhard genoeg zijn. Ik heb alleen ongevoelige rassen staan, maar toch wisselt het ieder jaar hoeveel last ik heb van krulziekte. Als ik de krulziekte met een specifieke ondergroei onder de grote struiken nog verder kan laten afnemen, dan is dat zeker interessant.

We hebben dit jaar mooie knoflook gehad, maar de uitval in de knoflook was vooral in de winter ook hoog. Woelratten vinden de knollen blijkbaar lekker. Daarom heb ik dit jaar toch de knofloken in potjes in de grond geplant. Ik hoop dat hierdoor de uitval minder is en dat de productie toch goed blijft. We hebben vier rijen van plusminus 6 meter geplant. Ik hoop vooral dat de woelratten de planten niet vinden en dat ze toch goed genoeg door het potje, door de gaten onderin heen, naar buiten kunnen wortelen. We gaan het zien.

We kunnen ongeveer 5000 liter opvangen, maar bij lange droogtes ga je hier snel doorheen. Dit jaar kan ik niet heel hard klagen. We hebben er de groentetuin mee water kunnen geven, waardoor sommige oogste toch goed waren. Natuurlijk hadden we met het dubbele ook weg geweten. Misschien in de winter nog meer opvang mogelijkheden creëren.

Wat een mooie zoete aardappel planten overal. Ook de oogst lijkt heel goed. Ik heb dit jaar toch weer zoete aardappels staan, maar wel in verhoogde bakken in Hulsberg. Ik kan ze dan voldoende watergeven, wat ze echt nodig hebben. De planten zijn gelukkig net zo enorm als de andere foto's die ik gezien heb. In de vollegrond gaat helaas niet, want de stengelknollen worden gewoon opgevreten terwijl ze zich vormen. Verder vergen ze te veel water, die we in de moestuin niet aan de zoete aardappels kunnen missen. Als de oogst goed is wil ik wel meer grote bakken gaan zetten. Ik wil ze eigenlijk nog tot oktober laten staan, zodat we hopelijk nog net iets meer opbrengst hebben. De kleine knollen bewaren we dan over de winter, om nieuwe planten uit op te kweken, dat hebben we dit jaar ook gedaan.

Voor het eerst buiten goeie paprika's gehad. We hadden ook redelijk wat planten staan, dus toch gauw 2-3 kratten en we moeten nog wat oogsten. Het zijn vooral kleine paprika's, maar ze hebben veel meer smaak. Om de productiviteit hoog te houden hebben we de meeste vruchten wel onrijp geoogst (waren wel lekker), dus veel rijpe hebben we niet gehad. In het voorjaar hebben we de planten opgepot en nog heel lang in een koude kas opgeteeld. Ik denk dat dit het verschil gemaakt heeft. Verder kippenstront met stro gegeven en ook in de droogtes hebben we twee keer royaal watergegeven.

Goed tomaten jaar gehad. Er zijn nog wat planten die produceren, maar de meeste zijn inmiddels dood of nagenoeg dood door phytophtora. We hadden alleen vleestomaten staan. We hebben veel tomaten geweckt. Helaas lijken vleestomaten toch minder goed te wecken. Ik denk dat er te weinig zuren in zitten. De laatste potten hebben we met zout erin geweck, zodat ze hopelijk dichtblijven en tot nu toe lijkt dit goed te gaan. We hebben gelukkig toch tientallen liters aan geweckte tomaten staan en een aantal liters van drie soorten ketchup. Volgend jaar kijken dat we misschien om een iets sappiger tomatenrassen ertussen te telen, zodat we minder potten hebben die open gaan, want het blijft toch pijnlijk. Gek genoeg ruikt de uithoud niet eens heel vies. We geven het ook nog gewoon aan de varkens, dus helemaal voor niks geteeld is het niet.

Hierboven staan zoveel goede rassen. Verder voor KCNL (Voedselbossen) een bestand gemaakt met een rassenlijst van Pawpaw. Hier kun je ook in kijken (staan tientallen onder elkaar). We hebben gelukkig pawpaw vruchten hangen. Ik hoop dat er snel eentje afrijpt. Vorig jaar heeft iemand van IVN stiekem achter mijn rug om een onrijpe vrucht geplukt. Dit was mijn enige vrucht, dus dit was pijnlijk. Gelukkig zijn onrijpe vruchten afschuwelijk. Dit jaar hebben we gelukkig meer vruchten hangen. Ze zijn wel voornamelijk klein, maar zien er verder mooi uit (overleese, prima 1216). Ik merk wel dat de planten eigenlijk toch gedurende het jaar een vochtige tot natte bodem nodig hebben. Ze hebben dan meer blad en groeien beter (heel logisch). Sommige stukken bij ons zijn aan een te droge kant. Wat zichtbaar is is dat sommige planten na een paar jaar eindelijk beter geworteld zijn. Ik denk dat dan de penwortel in orde is, of zich in ieder geval aan het ontwikkelen is. Nu zijn er toch al meer planten waar we ieder jaar kans maken om vruchten aan te krijgen. Ik denk wel dat het nog jaren duurt voordat we een krat aan vruchten hebben. Als je de planten niet volledig kunt vertroetelen, dan is er weldelijk uitval onder de pawpaw. Met name de jonge planten zijn zwak. Zeker planten die droog en in de volle zon staan doen het slecht. Het is echt beter om ze in de halfschaduw te planten en tijdens droogtes water te geven. Onder niet optimale omstandigheden hebben ze veel langer nodig om groot te worden. Zodra ze eenmaal gaan groeien dan gaan ze gelukkig redelijk snel. Bij ons hebben toch ookal verschillende planten het loodje gelegd of is in ieder geval de ent doodgegaan. Hopen dat de onderstam goede vruchten geeft. Ik geloof niet dat dit ooit een productieplant van Nederland wordt. Het zal eerder een liefhebbers item blijven, ook omdat niet iedereen de vruchten lekker vindt en er grote pitten in zitten.