roeier

Welkom op dit forum, Pompoenliefhebber! Ik kies meestal vrij kleine pompoenen en maak er eigenlijk altijd soep van. Bij een grote pompoen zou het prima te doen zijn om daar een grote pot soep van te maken en een deel gelijk in bakjes te doen en in te vriezen. Is het jouw eigen ervaring dat de pompoenen die je noemt zo lang bewaren? Ik heb geen persoonlijke ervaring met die rassen, maar wat ik tot nog toe heb gehad bewaart wel tot December, maar dan gaan meestal wel zwakke plekken ontstaan. De Berrettina Piacentina bewaarde het best van de pompoenen die ik heb geprobeerd, ver voorbij December. Helaas vond ik dat ook de minst lekkere, al zijn anderen op dit forum positiever over de smaak. Dit jaar hoop ik slim te zijn geweest in mijn rassenkeuze door in elk geval één ras te kiezen dat jong lekker is, en in elk geval één echt bewaarras. Afgaande op de bijgeleverde info dan, ik moet nog maar zien of ik het ook zo ga ervaren.

Voor de detail-freaks: ze maken toch nog wel wat stelen bij. Uit dezelfde rok zie je dan een extra scheut komen. Als je de uitjes dan ver na de oogst ontrafelt zul je zien dat af en toe een ui zich heeft opgesplitst. De witte vlekjes die je op de stelen ziet zijn het gevolg van hagel, neem ik aan.

Onbekend en geen ervaring mee, maar het lijkt me een sjalot, anders zou het niet een 'perennial' worden genoemd. Er zijn rode sjalotten die zich vegetatief vermeerderen maar ook zaad produceren, en sommige rassen zijn rond als een ui - denk aan 'Red Sun'. Ik denk niet dat ze echt groot zullen zijn, maar hopelijk heb je in de late zomer, vroege herfst wat bolletjes die zich dan volgend voorjaar gaan vermeerderen. Hou ons op de hoogte!

September is ongeveer de tijd om te planten. De oogsttijd is over een maand of zo, dus je zou beter van de zomer om je heen kunnen kijken.

Je zou in elk geval wat Alliums kunnen nemen, die zijn vooral lang en dun en kunnen soms in Juni al geoogst worden, zodat je op dezelfde plek die zomer nog wat anders kunt doen. Maar dan zit ik aan zich vegetatief vermeerderende dingen als knoflook en sjalotten te denken, dus niet aan echt zaad. Uien vanuit zaad zou je wel kunnen proberen vanaf de late herfst, alleen dat blijft dan heel klein, als grassprietjes, gedurende de winter, en dat moet ook, als ze snel groot worden schieten ze door. Zoiets als raapsteel, wat wel van zaad gaat, lukt ook wel en dat is ook niet zo groot, alleen het enige rasje wat ik zelf geprobeerd heb - Mizuna heette dat - vond ik erg scherp en dat was voor mij daarom niet eetbaar, maar ik vind ook radijs te scherp en niet eetbaar, dus het kan hem aan mij liggen. De meeste dingen zijn groter, zoals palmkool, bloemkool, pastinaak, maar het hangt natuurlijk ook van je smaak af; als je iets echt een leuke groente vindt zul je het minder erg vinden dat het plaats inneemt.

Dan ga ik maar wat opkomende aardappeltjes toedekken en potjes die al buiten stonden binnen halen. Sat24 en Piet Paulusma melden 3°C als laagste temperatuur voor komende nacht, het hangt er dus maar vanaf naar wie je luistert. Er zullen niet veel mensen zijn in het noorden die nu al veel vorstgevoelig spul buiten of zelfs in de volle grond hadden, het weer en de weersvoorspelling was er de laatste tijd niet naar. Als iets niet tegen vorst kan had het ook geen zin om het buiten te zetten bij 6°C, harde wind en af en toe een hagelbuitje...

Ja, het is dus eigenlijk iets anders dan een komkommer en eerder een meloen. Dat besefte ik niet bij m'n eerdere reakties, maar misschien dat het voor de teelt niet zo heel veel uitmaakt. Meloenkomkommer worden ze hier ook wel genoemd. Laat ik dat nou ook gezaaid hebben! Alleen niet eentje uit Armenië maar een Turkse. Maar beide zijn Cucumis melo fluxuosus. Kan ik toch nog meepraten. Ik heb 6 zaadjes gezaaid op 27 Maart, 3 in een potje, net als Saalk, en die zijn ook allemaal opgekomen. Ik gebruik geen hulpmiddelen als lampen of wat dan ook, dus daardoor zal het een stuk trager gaan. Warm is het hier niet, dus dan worden ze niet snel slungelachtig. Ze staan gewoon binnen voor het raam op het zuiden, voor de foto heb ik ze even buiten gezet: Als Mellie zegt dat ze in Turkije gewoon over de grond slingeren dan laat ik deze dat ook maar doen. Maar eerst maar verspenen en wachten op iets warmer weer hè. Het is op het moment kouder dan het in Februari was. Heeft iemand anders nog ervaring met de meloenkomkommer? Dit forum heeft er geen onderwerp van gemaakt nog, maar sommigen moeten deze Cucumis melo toch wel geprobeerd hebben.

Is het ook warm onder die lamp? Warmte kan ze ook wat uit hun krachten doen groeien. Het lijkt me goed om ze langzaam aan wat meer kou bloot te stellen.

Ik ken die Armeense komkommer niet, maar buiten is het wel erg koud voor komkommers. Ik heb buiten tegen de muur vrij veel - afgeharde - plantjes staan, echte vorst is er niet geweest, maar een potje met komkommerplantjes heeft toch het loodje gelegd. En komkommers moeten altijd wel opgebonden worden; zijn van zichzelf slap en kunnen niet goed klimmen. Over de grond laten kruipen levert geen mooie komkommers op; ze blijven dan heel licht van kleur waar ze op de grond liggen. Je kunt ze dieper zetten bij verspenen, dat is wel zo goed voor de plant.

Dan is Oscar waarschijnlijk nog de Vergeet-mij-nietjes vergeten. Al wist je die naam misschien wel - die blauwe bloemetjes heb ik het natuurlijk over.

Hoe meer uitlopers, hoe meer werk. Slechts een paar uitlopers per plantje zou ideaal zijn, maar eigenlijk zijn aardbeien woekeraars. Het kost toch wel veel werk om ze in het gareel te houden, de paar plantjes die ik heb maken nu al weer uitlopers. Ik vind het toch een arbeidsintensievere teelt dan vaak wordt gesuggereerd.

Ik zet er toch nog wat vraagtekens bij of dit wel muizen zijn. Als het de herfst was en het zou om aardappels gaan die stevig in de grond zaten, dan graven muizen en ratten zichzelf naar de aardappels toe, en merk je zelf vaak pas de schade bij de oogst. Maar bij pas gepootte bonen en bolletjes en zo doen doen ze wel aan uitgraven. Bij aardappels heb ik het zelf nog nooit meegemaakt, maar ik wil dus niet uitsluiten dat ze het daar ook bij doen. Alleen dan vind ik het wel vreemd dat je geen gaten vindt. Ik heb zelf wel gaten op de tuin, en regelmatig zie ik de muizen ook. Maar nog nooit één keer heb ik meegemaakt dat een gepootte aardappel werd opgegraven. Misschien kun je de aardappels wat dieper poten en er de eerste weken wat gaas of net of zo overheen doen. In elk geval vogels wordt het dan wel heel moeilijk gemaakt.

Hier op kleine dorpjes heb je toch een andere cultuur. Mensen zitten vaak al decennia op hetzelfde akkertje, soms van vader op zoon doorgegeven, hetzelfde ding te doen. Wat de regels zijn is mij niet bekend en ik zal niet de enige zijn. Ik heb wel eens naar de statuten gevraagd, maar mij werd verteld dat die in erg oude taal zijn geschreven, en dat er dingen in staan als op de ledenvergadering ook de vrouwen aanwezig mogen zijn. Dat vertelde de vrouwelijke voorzitster mij. Ik vermoed dat de regeltjes vol staan met formuleringen die bij een achterhaalde cultuur horen. Praktisch wordt er niets mee gedaan, de vereniging heeft één dringende prioriteit en dat is het werven van nieuwe leden zodat we kunnen overleven. In kleine Friese dorpjes gaat het met volkstuinen net als met scholen, openbaar vervoer en andere voorzieningen: ze verdwijnen. We moeten alle zeilen bijzetten om een naderend faillissement te voorkomen, er werd op de laatste vergadering al gevraagd hoe we de tuinen moeten opleveren als we het echt niet meer redden. Voordeel van zo'n situatie waarin je voortbestaan wordt bedreigd is dat je een gezamenlijk belang hebt, dus al zullen er persoonlijke dingen spelen, die raken op de achtergrond, want we willen wel verder met z'n allen.

Uitzaaisel van één of andere boom. Zelfs wat verder uit de buurt van bomen komen die altijd heel makkelijk op.

Mest hoort in elk geval niet bij zaaigoed; is schadelijk voor jonge worteltjes. De eerste energie komt uit het zaadje zelf, eventuele bemesting hoort later te gebeuren. Niet al te veel zon er op; grond kan makkelijk uitdrogen en zaaigrond hoort vochtig te blijven, al zou het kunnen meevallen in je gesloten bakken - kan ik niet beoordelen. Te warm is mogelijk, een stabiele kamertemperatuur is voor het meeste zaad prima. Het meeste zaad hoeft niet heel diep gezaaid te worden. Even goed de grond er tegenaan drukken is wel belangrijk, anders wordt het lastig een constante vochtigheid te bewaren. Er is klei en klei. Als het droog is, kun je het nog vrij makkelijk verkruimelen? Of wordt het zo hard als steen? Op zich hoef je klei niet te vermijden, maar het moet op z'n minst een wat prettige structuur hebben, van zichzelf of door toevoegingen. Nieuwe potgrond zou bemest kunnen zijn, dus niet ideaal. Wat oude potgrond of zand door de klei zou best kunnen. Wat grond afschrapen van een houtwal en erbij doen kan ook, en grond van de molshoop was waar men zich toe wendde voordat overal tuincentra verrezen. Tuincentra hebben ook wel handige toevoegingen, maar lokaal verschilt het nogal wat men heeft en hoe men het noemt. Je zaad kan natuurlijk ook slecht van kwaliteit zijn geweest, de kiemkracht van zaad valt soms tegen en op pakjes vermelde houdbaarheidsdata, als die er al op staan, zijn vaak optimistisch. Omdat je net begint heb je waarschijnlijk geen zelf overgehouden zaad.

Je had best even de zoekfunctie mogen gebruiken, dan kom je o.a. tegen: https://www.moestuinforum.nl/tips-gevraagd-bij-japanse-duizendknoop-bestrijding-t21227.html https://www.moestuinforum.nl/japanse-duizendknoop-t17679.html De inhoud heb ik niet exact teruggelezen, maar je zult op z'n minst wat ervaringen van mede-forumleden tegenkomen. Ik snap niet dat mensen die duizendknoop nog op een moestuin durven zetten; onthutsend.

Ja, dat is een gokje, Mellie, als ze nu al buiten opkomen, maar ik denk dat dat vaker goed gaat dan mis. Zo'n zaadje kiest er ook zelf voor om te beginnen, en als het zich kan ontwikkelen op de plek waar het is gezaaid kan het ook veel beter tegen een stootje. Zelf zag ik wat aardappeltjes opkomen waar vorig jaar de aardappels stonden, gemist bij het rooien dus. Even op de goede plek gezet, maar dat die uit zichzelf nu beginnen daar lees ik ook een teken in. Dat het wel kan dus. Vandaag heb ik eindelijk eens wat anders kunnen doen dan het eindeloze zeulen met gieters. Wieden werd ineens een leuk karwijtje nu alles niet meer in gewapend beton stond, maar de aarde een beetje zacht was geworden van de regen. Met dat buitje kwaakten ook de kikkers uitbundiger dan anders, die hebben er van genoten vast. Eéntje overdreef, die vond ik vanmorgen terug in een pot bij mij binnen. De hele nacht al had ik iets gehoord wat ik niet kon duiden. Kikkertje, jij kunt beter in de buurt van de sloot blijven - daar maar weer heen gebracht dus.

Ik zat eerst naar die onderste foto te kijken en begreep het niet helemaal, maar dat zijn dus pompoenbedden! Die kende ik niet, maar dat ga ik wellicht ook eens doen. Alleen maar losse stokken kunnen pompoenen niet dragen, dat heb ik wel ondervonden, maar zo'n plankenbed lijkt er meer op.

Ah, look zonder look had ik weleens van gehoord, nu weet ik dus wat het is ook. Die naam vond ik maar raar, maar ik lees nu dat 'look' ouderwets is voor ui. en dat dit plantje ui-achtig is zonder ui te zijn. Het kwartje valt.

Lijkt wel heel erg muntachtig. Niet een soort die ik heb staan, maar wel kans dat iemand een gok kan maken wélke munt. Dit zal misschien iemand ook wel weten: zo'n plantje wat dan uit zichzelf opkomt in de walkant waarvan ik dan vanaf het begin denk; mwâh, dat ziet er wel aardig uit, laat maar even gaan; ik ben benieuwd wat voor bloemetjes er komen. Die bloemetjes zijn er nu; ach ja, dat mag wel staan, onopvallend maar charmant. Maar wat is het? Zo'n 60 cm hoog of daaromtrent. Benedenste foto toont het blad wat duidelijker.

Ik had hier wel een stapeltje van dat blad liggen toen je dat schreef, maar ja, ondertussen bezorgd. Haal ik wel even eentje bij de winkel op... eh nee, laat van der Velde dat blad nou net niet hebben. Nou ja, misschien dat ik het elders nog tegenkom, of anders niet. Wat me bij de plantjes opvalt is dat er een afrekening van vorig jaar lijkt te spelen. Zo'n Honey Bee, die vorig jaar maar eindeloos door leek te gaan, komt dit jaar maar tergend langzaam op gang. Was al laat met bloeien, maakt nu maar langzaam scheuten aan en blaadjes blijven klein: Dit lijkt helemaal niet op dezelfde plant van vorig jaar Augustus: Hee Arjan, ik ben een kwaadwillende klant, welke van bovenstaande foto's kan ik het beste naar je opsturen om aan te tonen dat je me de verkeerde plant hebt geleverd? Grapje. Graag neem ik nog wat honingbessen van je erbij - maar dan liefst in de herfst. Maar zo zie je dat het lastig is om een ras van een foto te herkennen, zeker als het jonge plantjes zijn die hun ritme nog moeten vinden. De Indigo Gem, die bij mij vorig jaar haast niks deed, gaat nu juist als de beste. Het omgekeerde verhaal dus van de Honey Bee. Indigo Gem is trouwens nog half te zien in de linker bovenhoek van de bovenste foto. Je ziet het verschil. Ze zijn nog wat onvoorspelbaar, maar ik zie wel zoiets als een Beauty die dan net een wat langere adem lijkt te hebben als een Beast, ook de wat groffere bouw door de Kurilische genen zie je bij die twee, dus sommige dingen zie je duidelijk, maar niet alles valt makkelijk te duiden.

Als ze in genoeg licht staan is ondersteuning niet nodig, maar anders gewoon stokjes in de grond steken op de hoeken en touw er tussen spannen. Zelf denk ik ook dat de bonen diep in de grond stoppen helpt om stabiele planten te krijgen, een cm of 7 diep ga ik toch wel. Diep poten helpt in elk geval tegen vogels, iets minder tegen knaagdieren. De laatste paar jaar heb ik nooit meer tuinbonen of duivenbonen hoeven ondersteunen, daarbij Leidse Hangers, maar dan heb ik het over plekken die volop zon hadden.

Sinds ik de stelen heb geteld, 28 Februari, hebben de St Jans-plantjes inderdaad geen nieuwe stelen bijgemaakt. Dus ik tel nog altijd 4 stelen bij een plant waar ik toen 4 steentjes heb neergelegd: Dat is een opmerkelijk verschil met de grijze sjalotten (geen St Jans dus) die veel later op gang kwamen en sinds 28 Februari nog behoorlijk wat stengels hebben bijgemaakt, ik heb niet precies geteld, maar ik gok op een verdubbeling: Beide zijn herfst-sjalotten, maar de verschillen in ontwikkeling zijn vrij duidelijk. Voor de St Jans-uien is de bolvorming nu zo'n beetje begonnen. Ik ben benieuwd hoe groot de uitjes uitvallen nu ik er minder heb per plant. De dikste stelen gaan in doorsnee een beetje de richting op van een 10 eurocent muntje, en volgens mij is dat dikker dan wat ik afgelopen jaren had:

Dat worden waarschijnlijk vreemd gevormde aardbeitjes, nog goed eetbaar, soms wat al te klein. Ik laat zoiets zitten. In dit topic kan ik niet meedoen, alles komt later op gang bij mij, er was nog nauwelijks bloesem ergens. Wat dwergkweetjes waren te vroeg, maar die waren de hele winter al bezig. Peren bloeien nu, appels zitten er aan te komen, aardbeien zijn nog ver weg. Het lijkt standaard te zijn dat het zuiden veel meer last heeft van dit soort nachtvorsten.

Met die bloemenpracht kan ik niet wedijveren. Mijn dwergkweeën hebben gedurdende de winter bloeipogingen gedaan, en dat werd niet al te veel. Chaenomeles speciosa 'Moerloosei' heeft op kale takken alleen uitgebloeide bloemen die nooit mooi bloem zijn geweest: Chaenomeles speciosa 'Kinshiden' was ook wat vroeg met de bloemen, die al snel minder mooi werden door de vorst: Dat waren foto's van twee dagen terug. De vorst is nu uit zicht, de bloemknoppen die 'Kinshiden' nog had kunnen nu wel mooi bloem worden: 'Kinshiden' had ik vorig jaar nog in een pot bij huis staan, de bloemen werden toen al als knop opgepeuzeld door rat of muis, dus ik heb de plant naar de volkstuin verhuisd. Van beide dwergkweeën heb ik vorig jaar geen oogst gehad, en ze schieten niet op met de groei. 'Kinshiden gaat nog het beste, en had in elk geval geen enkel probleem met de verplanting afgelopen herfst.