roeier

Ik denk dat die kerstomaat wel groot kan gaan worden, en uiteindelijk op de grond moet staan. Dat is afgaande op het formaat wat de AH kerstomaten vorig jaar bereikten. Van alles kan vrij snel gaan hangen in deze zon en droogte, en dingen in pot zijn het kwetsbaarst voor droogte. Zorg in elk geval dat een kas geen bakoven wordt. Kas open houden overdag is denk ik het veiligste. Bij verpotten kan tomaat altijd wel wat dieper worden geplaatst voor betere wortelvorming. Welkom op het forum!

Wat ik de kenners hoor zeggen is dat de nieuwe Canadese rassen een meer rechtopgaande groei hebben. Dat zal het makkelijker maken. Jij noemde Wojtek, die gaat nogal breeduit. Ik moet zeggen dat van die Canadezen de Beauty ook nogal breeduit gaat. Ik bind de takken wat samen om ze omhoog te leiden, van iedere struik die wat bossig dreigt te worden. Ik ken iemand op de tuin die al een jaar of 5, 6 een honingbesstruik heeft staan, en dat ding is heel erg breed maar niet hoog. Zoiets probeer ik te vermijden. Mijn grootste struik staat er sinds vorig voorjaar, en die mag nog even doorrijpen. Het tuincentrum gaf er geen rasnaam bij. Ook dit jaar hebben ze weer honingbesstruiken waar ze geen naam bij hebben en die er gelijk aan elkaar uitzien. Ik heb ze een mailtje geschreven een paar dagen terug, het probleem zal wel bij de kweker liggen maar dit is toch niet goed, dat wil ik ze graag onder de neus wrijven. Mensen kopen een kat in de zak zo door slechte voorlichting. Alleen maar 'Lonicera caerulea Kamchatica' zeggen is niet goed. Die van mij doet het goed, want ik heb er wat bij gezet, maar waarschijnlijk is het lastig om zo te zien wat voor ras dit kan zijn:

Ik zag één Pskem die al wat bruin was aan de basis en niet meer stevig aanvoelde. Er uit gehaald. Wat naakte tenen. De theorie klopt: Als de stengel niet meer een stevig schort heeft, dan de bol ook niet meer. Toen ik deze eruit haalde zag ik ineens veel mieren, ik heb het idee dat die een rol hebben gespeeld bij het vroege einde van deze stengel. De bolmaat viel me alles mee: 4½ cm, de bollen die erin zijn gegaan waren 3½ cm. Dat is wel nat met droog vergelijken, niet helemaal eerlijk, maar ik verwacht wel dat de planten die nu nog staan mij straks bollen opleveren die ruim groter zijn dan de bollen die erin zijn gegaan. Vorig jaar was niet een goed knoflookjaar.

In principe helpen ze je met de vertering van je groenafval, maar om een slakkenmagneet te hebben op een plek waar je ook groenten wilt verbouwen lijkt me niet goed. Zelf merk ik een groot nadeel van meer rommel op de tuin. Ik ben uitbundig gaan mulchen, maar ik zie nu veel meer vraat van slakken en kevers. Ik kom erop terug en ga stoppen met mulchen. Mulch en composthoop: voor slakken is het denk ik haast hetzelfde; het biedt beide voedsel en schuilplek. Dus ik denk dat je ook je mulchbeleid moet gaan evalueren als je zoveel slakken ziet. Slakken hebben wel natuurlijke vijanden, maar als je zoveel en zulke grote slakken hebt is het natuurlijk evenwicht niet in het voordeel van die vijanden, en als je maar een klein stukje grond huurt in een wijdere omgeving waar je weinig contrôle over hebt, dan verander je niet snel het natuurlijk evenwicht. Bomen en struiken helpen, want daar houden vogels van, en die pakken wel kleine slakjes, maar niet slakken die zo groot zijn gegroeid als op je foto. Ik betwijfel of kikkers zulke grote slakken nog wel aanpakken. Is bij jou de directe omgeving vrij kaal? Dat is gunstig voor slakken. Volgens mij kun je haast niet bladgewassen als kool en sla verbouwen zo, op het minst beschutte deel van de tuin zal het nog het beste gaan. Vaste gewassen zal minder problemen geven met slakken. Ik denk dat je in je hele tuinbeleid rekening moet gaan houden met slakken als je er zoveel ziet. Wat mij betreft hak je ze doormidden als je ze ziet, maar daarmee ben je er nog niet vanaf.

Nee, dit is niet gek, ik ken dit ras niet, maar ik zie wel meer aardappelplanten die snel uit hun krachten groeien. Die van mij bloeien ook al een tijdje. Ik denk niet dat het door de compost komt, je hebt waarschijnlijk goede klei voor aardappels. Ik dacht dat het noodweer was geweest waardoor ze zo verfomfaaid waren, is inderdaad wel wat vroeg dat ze zo gaan hangen. Ik heb een ras dat er gevoelig voor is bij rijshout opgebonden. Het was hier gisteren noodweer, maar mijn aardappels staan nog mooi overeind. Maar ik zou nu niet meer staken in de grond gaan steken, dan beschadig je de aardappels.

Jonkheer van Tets zul je bedoelen. Dat is de soort die je verreweg het meest ziet. Als ze er nu nog niet aan zitten, die vruchtjes, dan krijg je ze dit seizoen ook niet meer. Volgend jaar wel als er niks mis gaat, want je hoeft niet jaren te wachten op fruit. Bloei in April, onopvallende groenige bloemetjes, besjes vanaf eind Juni. Draagt niet op nieuwe scheuten.

3-hoog, ja, daar zat ik even niet aan te denken, dan kan ik me wel voorstellen dat insecten het minder goed weten te vinden. Een buurman van mij heeft me wel eens verteld dat hij een keer heel vroege tuinbonen probeerde te krijgen, maar dat dat mislukte omdat er zo vroeg nog geen bijen waren. Misschien dat bestuiving toch niet zo makkelijk gaat bij tuinbonen. Bij alle tuinbonen heb ik de ervaring dat veel bloemen niet tot peulen leiden. Listra is een ras wat ik heb gehad dat makkelijk een dozijn peulen per plant geeft, Leidse Hangers soms maar een paar, maar dan wel grote. Witkiem ken ik niet, maar dat is wel een gangbaar ras. Je planten zien er normaal uit, vind ik. Natuurlijk vinden ze in de volle grond prettiger, maar je foto's onthullen niet een probleem. Gebruikelijk is dat bij de onderste bloemen de peulvorming het beste is, en dat bovenin weinig meer gebeurt. Dat is echt standaard. Als het bij jou anders is, dan is dat wel opvallend. Geen bestuiving toen de eerste bloemen er aan zaten en later wel? Het aantal bloemen vind ik normaal. Bij mij zie ik van die dichte bossen, waar ik weinig vertrouwen in heb, maar ik moet nog afwachten wat het wordt:

In Mei al de knoflook moeten oogsten vanwege roest! Niet goed. Ik merk ook verschil in ontvankelijkheid voor roest. Die knoflook van de markt, daar kwam het vorig jaar erg vroeg in en dit jaar ook weer. Het pootgoed van Leven van het Land, daar zie ik het nog niet of nauwelijks. Geen idee waar dat verschil vandaan komt. Eden Rose en Wonha maken nu toch ook bloemstengels bij mij. Ik begrijp van info bij Eemlook dat ze tot groepen behoren die niet altijd stengels maken, maar in ons klimaat meestal wel. Maar de Pskem, die maakt ze met overtuiging. Hele planten lijken ook groot en sterk, zonder roest. Pskem:

Okay, ik heb deze foto's beide eerder laten zien, maar maar het valt me nu pas op hoeveel er in Mei gebeurt. Van 1 Mei tot vandaag...

Hier overal Gele Lis. Fluitekruid uitgebloeid, in het weiland heeft het gras de boterbloemen en zuring ingehaald, Lis en Lupine op hoogte punt. Gek te bedenken dat ik hier twee maanden terug nog op het ijs liep om wat bomen op te ruimen. Uitzicht veel beter nu!

Ik ben ook wel benieuwd naar het antwoord, 2 peulen op 9 plantjes is niks. Tuinbonen doen aan zelfbestuiving, en ik kan me ook moeilijk voorstellen dat hommels jouw balkonnetje niet hebben weten te vinden. Waar ik wel in geloof is een negatieve relatie tussen het aantal bloemen en het aantal peulen bij tuinbonen. Dus: minder bloemen = betere peulen. Ik heb zelf een ras staan dat Adrie heet, en het maakt krankzinnige bloemtrossen, maar er komen weinig peulen aan. Misschien dat al die bloemen teveel energie kosten. Ik heb nog wat rasjes staan die veel gedoseerder zijn met de bloemen, maar daar lijken betere peulen aan te komen. Helaas zien we van jouw tuinbonen geen foto, dus het is raden hoeveel bloemen het zijn bij jou, en de naam van het ras kan ook handig zijn om vergelijkingen te kunnen maken met andere tuinbonen van dat ras.

Ik heb ook geen grote bessen, een centimeter of zo, schat ik. Aan de kleinste struikjes vormen ze totaal niet goed. Ik schat dat meespeelt dat de wortels nog niet lekker in de grond zitten en dat er al maanden nauwelijks een druppel regen is gevallen. Ik gieter wel, maar het effect van echte regen is moeilijk na te bootsen. Dat probleem hebben honingbessen wel hier in het noord-westen; ze moeten tot vruchtzetting komen in de droogste periode van het jaar. Mijn vroegste honingbes ras, de Indigo Gem, is er nog niet helemaal met rijpe vruchten, de eerste aardbeien zit ik wel op te smikkelen, daar moet het meeste ook nog van komen, maar honingbessen eerder dan aardbeien, dat wordt vaak gezegd, maar dat spant erom, het zit erg dicht bij elkaar hier.

Ik vind dat nogal een verschil, Henk! Vergis ik me trouwens, of waren die wortels al bijna weg bij die van dit jaar - het ziet er op de foto haast uit als droog stro, en als dat zo is dan is dit het misschien wel. Bij mij zet de roest ook niet echt door, wel vergeling, maar weinig roest. Heb ook met wat natriumbicarbonaat besprenkeld eerder deze maand. Even een vraagje aan mensen die Wonha of Eden Rose gehad hebben; kregen jullie wel bloemstengels? Bij mij maakt de Pskem prachtig gekrulde bloemstengels, maar de Wonha en de Eden Rose, die geler zijn, hebben (nog?) geen bloemstengels. Het zijn wel hardnekken, de bolletjes die ik erin heb gedaan hadden ook duidelijk een stengel in het midden. Ik laat ze trouwens zitten, de bloemstengels, ze zijn mooi en het effect op de bol is gering. Ik ben nog een studie tegengekomen, daar werd onderzocht wat het effect was op de bolgrootte was van het machinaal weghalen van de bloemstengels. Bij dat machinaal weghalen werd ook nog wel eens een topblad meegenomen, en dan bleek het averechts te werken; de bollen werden minder groot, want die topbladen zijn belangrijk voor een goede bolgrootte. In het begin van de studie gaat het over de afstanden bij het poten, maar het totale stukje is maar een paar bladzijden, dus best interessant om even te lezen: https://www.ridgetownc.com/research/documents/zandstra_garlica0.pdf.

Oh, het is die tijd alweer! Beetje vroeg, maar toch. Ik zag een paar trosjes helemaal vergeeld en toen er een trosje uithaalde zag ik dit: Dat is al aan het verrotten. Dit trosje was wat in de schaduw gekomen van de smeerwortel ernaast. Dan hou je meer vocht en komt de rot er vroeger in. Je moet dus uien tegen het einde ook nooit water geven! Maar goed, een paar van mijn trosjes waren dus wat in de schaduw gekomen, het meeste staat in de zon en zal nog goed zijn, geen probleem om een paar te verliezen. Het is alleen wel opletten in deze tijd; het zijn hartstikke sterke uitjes, maar nu worden ze kwetsbaar en eventuele rot zit aan de onderkant en dat zie je dus niet. Ik heb wel kleigrond, het kan zijn dat met meer luchtdoorlatende grond je minder snel rot hebt, maar op zich doen uien het goed op kleigrond. Dit ik pas het tweede jaar dat ik ze oogst, dus ook voor mij is het nog relatief nieuw. Die vroege rot verraste me. De meeste trosjes zagen er nog grotendeels groen uit, je zag de individuele bolletjes mooi opzwellen: Een paar die in de zon stonden heb ik er ook uitgehaald. Als dat wat moeilijker gaat omdat de wortels nog behoorlijk stug zijn dan weet je in elk geval dat ze nog helemaal gezond zijn. Als de wortels aan het wegrotten zijn dan wip je ze er makkelijker uit. Een geoogste goede tros: Je ziet wel aan die wortels: daar is niks mis mee. Had ook nog wel even kunnen blijven staan. Het meeste staat ook nog. Er zitten toch gauw iets van 20 uitjes in zo'n tros; dus je kunt ze met een factor 20 vermenigvuldigen ieder jaar, en 20 x 20 = 400 uitjes. Maar dan laat ik zo'n tros van 20 niet in de grond zitten; reden 1: kans op rot; reden 2: hoe moeten zich dan 400 uitjes vormen? Probeer het maar, maar ik zou voor de veiligheid toch liever een deel er uit halen, laten drogen en gewoon individueel weer uitplanten. Niet vergeten een deel te eten! Er is niks mis mee eind Mei al wat uitjes uit je eigen tuin te eten. Ik eet ze graag op een boterham met kaas, of een beschuit met kaas in dit geval: Wat ook een voordeel is van St Jans, die nu geoogst kan worden, is dat je daar dus wat anders kwijt kan juist in een tijd dat de tuin vol begint te worden.

Ja, ik las net ook zo'n berichtje in de krant, wat er op neer kwam dat we koolmeesjes aan het vergiftigen zijn. Vogelkastjes, pindastrengen, waterbadjes... we doen van alles voor de vogeltjes, maar als we tegelijkertijd met gif blijven strooien... Tja, wat moet je d'r van zeggen?

Rupsjes kunnen ook de boosdoener zijn, maar die zitten dan ook aan het blad. De kleinste struikjes, met maar een paar besjes, die scherm ik niet af, niet de moeite waard. Mijn eerste honingbesje ooit kunnen proeven een paar dagen terug. Zat nog wel vrij vast aan z'n steeltje, maar ik was te nieuwsgierig. De smaak-associatie die ik had was met rabarber. Zoet, maar met een duidelijk zuurtje erin, wat Engelstaligen 'tangy' noemen. Niet bitter. Lekker wat mij betreft, dus geen spijt dat ik een partijtje bes-struiken heb aangeschaft zonder een bes geproefd te hebben.

Veel ware woorden van Patrijs, ik heb daar niet zo heel veel aan toe te voegen. Ik verwacht dat je rabarber nog verder achteruit zal gaan, want hij zit na een maand met z'n wortels nog niet lekker in je grond, en nu is een lastige tijd voor rabarber met veel zon en droogte. Met een regenachtige zomer zou hij van de herfst er wel weer eens beter uit kunnen gaan zien. Een wat beschaduwde plek was beter geweest voor rabarber, hij kan in de zon ook stand houden, maar is daar kwetsbaarder. Rabarber is sterk in de zin dat hij het niet gauw definitief opgeeft, maar het duurt wel lang voordat hij het naar de zin heeft, en als het dan zover is kan hij je op de ene na de andere bloemknop trakteren, terwijl je natuurlijk op de bladstelen zit te wachten. Rabarber is een plant die je geduld behoorlijk op de proef kan stellen. Als je rabarber lekker vindt en dit is je enige stronk, dan zou je kunnen proberen er nog wat bij te doen. Als een rabarbersteel wat geknakt is dan zie ik daar altijd mieren op af komen, andere insecten ook wel, het zal gewoon voeding voor hen zijn - geen probleem normaal gesproken. Muizen ook niet, ik heb muizen bij de vleet, ik verlies allerhande knolletjes, bolletjes, en ze graven voortdurend naar wortels van planten, maar niet alle planten, en de rabarber wordt met rust gelaten. Een muis zal wel eens een slakje eten wat je dan niet meer op de rabarber tegenkomt, dus muizen en rabarber gaan prima samen.

In het noorden, waar ik zit, begint het regenseizoen pas begin Juni. Dan regent het door tot het geleidelijk aan in Februari ophoudt. Maart - April - Mei is kurkdroog. In het oosten en zuiden van het land is het warmer en krijg je er wel eens een onweersbui tussendoor. Ik zou zo niet weten waar Alphen aan de Rijn bij hoort. Ik geef niet veel water. Wel altijd als ik net iets verplant heb, maar voor de rest niet veel. Bonen sturen wel wortels direct naar beneden en redden zich wel - ik zag dat je veel tuinbonen hebt, nou die hebben niet snel water nodig. Vaste planten redden zich ook vaak wel in de volle grond. Om dingen in pot te hebben is lastig, want dan kom je er niet omheen om veel water te geven. Zaaien is hier niet mogelijk in het voorjaar. Zelf ga ik voortaan letten op late varieteiten aardbeien en bessen en zo, want als vruchten gevormd moeten worden tijdens het droogseizoen, dat lukt niet zo goed. Bramen gingen uitstekend vorig jaar, die hebben een oogsttijd van Augustus - September, dan heb je voordeel bij de natheid.

Of misschien de knoflook in het vriesvakje gooien tot de herfst?

Ja, ik dacht dat een mol een pure carnivoor was. Muizen graven bij mij rond huis voortdurend naar plantenwortels, knol- of bolgewasjes hoef ik hier niet te plaatsen, ik heb nog geen aardappel hier gepoot, maar dat lijkt me zinloos. Een paar aardappelplanten op de volkstuin - dat is een andere plek - zijn volledig opgepeuzeld door slakken. Sarpo Mira is dan een ideaal ras om de gaten op te vullen: spruit niet voortijdig, is erg laat en heeft maling aan phytophtora. Ik vind het ook een lekkere aardappel; beetje bloemig, niet vettig. Smaken verschillen; zo'n Ratte, waar iedereen dol op is, is niet mijn aardappel; beetje vettig, wat klein, ach, dan neem ik liever wat anders.

Ik zou die aardappeltjes toch gewoon poten, als het op een beschutte plaats is met weinig andere aardappelveldjes in de buurt kan het zijn dat de phytophtora er ook minder snel heen waait. En in Augustus wordt het altijd link, als de dauw vroeger komt en het pas midden op de dag opdroogt, ook op een zonnige plaats. Ja, in emmers kan, maar later in de tijd wordt het sowieso oppassen dus. Z.s.m. de grond in dat spul.

Ze lijken wat eerder te verbranden dan andere rassen. Toen dacht ik wel, je kunt zien dat het Schotten zijn; niet gewend aan de zon!

Ik zou ze gewoon zo laten, het gaat goed. Opbinden is niet gebruikelijk, alleen ik heb een lang, slungelig ras waarbij ik het wel verstandig vind. Aanaarden in het begin hielp ook al een beetje, dat zou jij alsnog kunnen doen, dat komt de oogst ook ten goede. Oogsten kan als de planten aardig beginnen te verleppen. Oppassen dat er geen ziekte in zit, dan moet je de zaak eerder rooien. Zonder ziektes of plagen kun je de aardappels in principe heel lang laten zitten. Ik heb vorige week nog een aardappel van vorig jaar in de grond gevonden waar helemaal niks mis mee was, nog stevig en fris dus die gaat nog op het bord, maar ik zou je niet willen aanraden tot volgend jaar Mei te wachten.

Mister w, als ik me niet vergis heb je een stukje belangrijke info gemist: voor een goede bevruchting heb je verschillende rassen nodig. Hoe meer verschillende rassen, hoe beter. Dan krijg je vééél meer fruit.

Ik zou het niet doen, de knoflook begint normaal nu toch al de zeilen te strijken, het zou best eens helemaal gebeurd kunnen zijn als je nu nog gaat verplanten. De totale groeitijd van een knoflook is iets van 8 - 9 maanden of zo, bij een poottijd in de herfst. Je hebt later gepoot, maar de oogst valt daardoor niet later, alles blijft eerder wat kleiner. Door de concurrentie van een voeding slurpend gewas er vlak naast blijven je bolletjes ook kleiner. Ik zou accepteren dat het zo is gegaan. Ik raad je aan komend seizoen gewoon weer knoflook te doen, want het is een makkelijk gewas, en als je wat vijven en zessen hebt omdat je de tuin nog moet leren kennen dan kom je met knoflook toch makkelijker aan een voldoende.