Roelie

Ik zie het nog even aan, warmte moet het doen en dat is nog even niet echt geweldig...

Ik zou even de zoekfunctie gebruiken met als onderwerp, compost....

Pyrus pyraster is de oervorm van onze perenrassen en deze boom heeft altijd stekels zowel jong als oud. Dus lichtkans dat er een stekeltje zit aan een onderstam, hoe meer oervorm, hoe sterker de onderstam.

Ik gebruik compost en dat werk ik met de cultivator door de bovenste laag aarde. Werkt goed en de tuin houdt zijn natuurlijke balans tussen boven in de grond en wat dieper zit.

Ik zou de compost even door de bovenste laag grond heen werken, dat geeft meer structuur aan het geheel en brengt de voedingstoffen van de compost daar waar ze horen, in de teellaag.

Is omspitten dan nog nodig na al het wroeten in de tuin dat je nu doet? Ik spit trouwens al 40 jaar niet meer en dat is mij, en mijn rug, goed bekomen.

Ik zou er even een plaatje bij doen, dan weten we waar het over gaat...

Het is niet iets bijzonders, Natriumcarbonaat, Na2Co3, E500 in levensmiddelen. Wordt gebruikt als zuurteregelaar en rijsmiddel. Het mag in biologische producten worden verwerkt, dus het zal niet al te eng zijn neem ik aan.

Mmm, ik begrijp het korrelgedoe niet helemaal, waarom niet gewoon stro gebruiken om de boel mooi af te dekken en tegelijk te mulchen. We doen al jaren niet anders. In de herfst gaat de compost op de tuin, wordt er door gewerkt en vervolgens trekken we een paar pakken stro los en leggen een mooie deken over de tuin. Als je in het voorjaar, zeg maar tuinbonen wilt zaaien, hark je het stro aan de kant, zaait de bonen, wacht tot ze een centimeter of vijf hoog zijn en dek het hele bed weer af met stro. Altijd schone grond en de wurmpjes zijn je dankbaar. En wij de wurmpjes uiteraard....

Probeer alsjeblieft eens om daar compost te maken. Vrienden van ons die redelijk zelfvoorzienend zijn geloven/weten nog steeds dat dit niet gaat. Kop van Värmland. Ik ben erg benieuwd, kwa lichtopbrengst en temp zou het daar moeten lukken...

Ik heb het wel gemaakt door een bot in de bankschroef te zetten en dan met de elektrische schaaf er laagjes af te halen, stinkt wel, maar gaat best vlug.

Gewoon de langste scheuten afbreken, komen zo nieuwe...

Wat mij betreft valt het in de categorie theezakjes. Die gaan ook op de hoop en ik haal het nietje er niet uit, valt ook niets van terug te vinden en een beetje ijzer is goed voor de plantjes denk ik dan maar....

Neem gewoon zo eentje.. 13 pk Hatz diesel.

Als het even kan, gebruik dan messing schroeven, die roesten niet. Vóór boren is uiteraard een pré...

Weg halen en iets als een aalbes planten.

Ik zou gewoon bruine bonen nemen, geen hond/mens die het verschil opmerkt....

Hier doen broer en zus hun werk prima op de boerderij. Bijna dagelijks worden de vangsten getoond... De prooien... De opruimdienst...

Waarom zou je iets willen/moeten gebruiken dat totaal afwijkt van wat in onze regionen te doen gebruikelijk is...? Blijf zaken gebruiken die hier van nature voor komen en je bereikt dat wat je uiteindelijk wilt.

Al gooi je ze op een hoop met hier en daar wat aarde er over, die zomerkoninkjes komen bijna altijd aan, gewoon nu planten dus, met deze temperaturen zul je zien dat ze zelfs nog wortelen. Wij gooien het teveel aan planten in ons bos, het gros doet het gewoon...

Probeer eens het wijnmaakboek van Berry te vinden via Marktplaats o.i.d. Staat een schat aan informatie in met vele recepten. Jan van Schaik heeft ook een wijnmaakboek geschreven die ook best goed is.

Moi wichie, zet um op...

We hebben ze nu voor het tweede jaar verbouwd en zijn er prima over te spreken. Pootgoed over gehouden van verleden jaar wat geen problemen gaf. Het enige "probleempje" dat je met deze pieper kunt hebben is dat je ze te lang in de grond laat zitten. Het loof sterft nauwelijks af en het spul blijft maar groeien. Met als gevolg de hele winter stamppot en patat eten. Joekels kunnen het worden. Dus op tijd rooien en op zandgrond wat plekjes schurft op de koop toe nemen.

@Ouweboer,Als je het boek, Tuinieren zonder gif, ooit eens in handen kunt krijgen zul je zien dat de man op de meest onmogelijke gronden heeft getuinierd. Van zavelachtig tot bijna pottenbakkersklei. Dat laatste was niet tot zijn genoegen, maar het leven had hem nu eenmaal naar een oord gebracht waar hij niets anders tot z'n beschikking had. Ik heb er in ieder geval veel aan gehad, maar sluit niet uit dat we bepaalde permacultuurelementen best eens in de compostmanier van Seifert proberen te integreren. Wie weet waar dat weer toe kan leiden... @Appelvrouw, ik heb het idd ook niet precies zo gedaan als in zijn boek, maar hier en daar aangepast aan de omstandigheden, iets wat Seifert zelf ook vaak deed, noodgedwongen.

Ik word af en toe wat tureluurs van alle berichten die voorbij komen, maar goed, ik ben niet meer de jongste, dus dat mag. Het zal wel geen permacultuur genoemd mogen worden, maar ik ben ooit mijn moestuinliefde gaan oppakken door het boek van Alwin Seifert, een Duitse landschapsarchitect die tientallen jaren lang in de weer is geweest om de ideale compostsamenstelling te bereiken. Voor zover ik het kan beoordelen, na zovele jaren hetzelfde te hebben gedaan, is het hem gelukt. Geef de grond elk jaar dat gene wat er aan is onttrokken en je hebt de ideale tuingrond. De goede man verbouwde doodleuk 17 jaar lang aardappelen jaar na jaar op één en het zelfde stuk grond zonder dat de piepers aan kwaliteit achteruit gingen. Waarom maar 17 jaar? Hij ging verhuizen...