Spitskool

@Indy Seringen die al open zijn, of nog open moeten? Dat is ook wel een interessant experiment!

Dank! Dat is hele fijne info speets. Blij mee.

Laten we dan even contact houden @appelvrouw. De stelen en bladeren maak ik zelf op, maar de wortels niet (denk ik zo). En het is nu het begin van het tweede jaar.

Goede tip @Indy. Ik gebruik FB eigenlijk niet meer, maar ga nu toch weer eens kijken, om deze groep op te zoeken.

Is er iemand die hier een antwoord op heeft? Mij is het bij mijn pofmais namelijk nog nooit gelukt. (Meestal leek de mais te hard/ droog en pofte er niks meer.) En toch wil ik het dit jaar weer proberen. Iets met eigenwijs en dezelfde steen.

De tweede fermentatie met aardbei met munt waarvan ik maar een klein beetje had) is beduidend lekkerder dan die met roselle, aardbei en limoen. De volgende ronde staat alweer even klaar. Daar wilde ik voor de tweede fermentatieronde gember bij gebruiken. Al schijnt gember wel weer voor nog wat extra koolzuur, dan moet ik niet vergeten de flessen af en toe te ontluchten... http://kombuchahome.com/how-to-prevent-your-kombucha-bottles-from-exploding/

Belangrijker nog, heb je je nieuwe huisdier al een naam gegeven?

De plant stopt niet met groeien, dus ik moet maar snel een beslissing nemen wat ik ermee ga doen. Ik denk dat ik de stengels eens een keer bij mooi weer op BBQ-kooltjes rooster, zoals ze (volgens Wikipedia) in Finland doen in warme as. Of misschien jam maken van de stengels zoals in de commentaren onder dit blog staat? (https://icecook.blogspot.nl/2011/05/stewed-angelica.html) De bladeren zal ik maar drogen en door een theemengsel doen, lijkt me wel zo makkelijk. Ik zal het hier wel laten weten als een of ander een doorslaand succes is.

Ik denk dat ik einde zomer de fermentatie van de bladeren ga fermenteren zoals ze doen bij deze rasberry-leaf chai. En dan gaan we vanzelf merken wat het wordt. https://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:mnS9fbkar0EJ:https://wildvegangarden.wordpress.com/2017/06/04/rasberry-leaf-chai/+&cd=1&hl=nl&ct=clnk&gl=nl Als iemand anders andere ervaringen heeft, ik lees ze nog steeds graag.

De P. postelein die in zijn eentje in een pot staat, groeit echt drie keer zo snel als de (vier inmiddels) die in de andere pot staan. Logisch natuurlijk, want meer ruimte, maar het begint wat krap te worden hier binnen. Vandaar als tijdelijke oplossing een touwtje langs het raam naar beneden gespannen. Deze 'zaailing' meet inmiddels van kop tot staart bijna wel twee meter. Nog heel even en dan kan echt alles weer naar buiten!

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe het staat met je sojasaus Jorieke. Wordt het een half jaar, of anderhalf jaar voor het klaar is? Ik ben zelf inmiddels alweer een paar maanden onderweg in mijn eigen fermentatiezoektocht en het klinkt lang zo eng of onbekend niet meer. Sterker nog, ik ben er lustig op los aan het experimenteren. Op het lijstje staat nu shio-koji, maar daar heb ik wat koji-kin voor nodig. Heb jij toevallig nog wat over? (Ik weet niet hoe lang het houdbaar is?) Zo ja, dan kunnen we misschien een ruil maken, of iets anders verzinnen. Zo nee, dan moet ik even verder zoeken.

Helaas doe ik die handschoenen dan weer uit en voor ik het weet... Schone handen zijn me vandaag ook weer niet gelukt.

Het was serieus geen testvraag mensen. Ik heb gewoon bijzonder, maar dan ook echt bijzonder weinig verstand van planten die niet eetbaar zijn. Daarom ben ik ook zo blij dat ik jullie heb.

In de voortuin staat een heel lieflijk bloeiend struikboompje. Hij is nu een meter of twee denk ik. Ik heb alleen geen idee wat het is, waardoor het al een paar jaar lastig snoeien en onderhouden is... Heeft iemand enig idee? Ik heb hier een paar verschillende foto’s van de afgelopen maand.

Het valt mee vandaag. Ik ben dan wel op mijn flatjes (niet mijn normale tuinschoenen) naar buiten de tuin ingelopen, maar ik heb wel handschoenen aan. En dat is normaal eigenlijk bijna nooit het geval. De foto hieronder is van vorig seizoen. En dat is meer gangbaar.

Mijn tweede fermentatieproces heb ik alweer klaar staan. Net iets anders dan de bedoeling was, namelijk met gedroogde roselle, aarbei en limoen. Het laatste restje heb ik met wat aardbei en munt in een fles gedaan. Vanavond zal ik een nieuwe batch opstarten, die kan dan rustig zijn best doen terwijl ik de kende week de nieuwe kombucha op kan drinken. De vorige fles was alweer lang en breed op.

Ik heb het geprobeerd en het was inderdaad ontzettend lekker, ook dankzij de marinade. Genoeg reden om deze zomer ook de andere recepten uit dit draadje eens uit te proberen.

Ik heb wel pepino’s. Van de mini-variant heb ik nog een aantal zaailingen over. Dus dat komt vast goed Reina! Ik ga over een week mijn lijstje hier eens flink updaten. Dan spit ik de rest van dit draadje ook even goed door. Hopelijk weet ik dit weekend of er nog ergens een plekje in mijn tuin vrij is om te vullen met al het andere mooie aanbod hier. @Stan wat jammer dat je er niet bij bent! (Al begrijp ik het wel.)

In mijn tuin staat een grote engelwortel die nu zijn tweede seizoen ingaat. Ik weet dat de naam het al zegt, maar hij is GROOT. Dus ik moet er maar wat van oogsten. Ik lees dat alles van de plant wordt gebruikt voor van alles. Wortels, stengels, blad, nerven worden gebruikt om drank, gebak, groente, keukenkruid of thee te maken, You name it. Wiki: Een van de huishoudelijke gebruiken van Angelica is het koken, als selderij, van de malse hoofdnerven van de bladeren. In Lapland beschouwt men de stengels als een delicatesse en in IJsland worden zowel de wortels als de stengels rauw gegeten met boter. In Finland eet men de stengels graag geroosterd in de warme as en drinkt men de gezonde, stimulerende thee getrokken van gedroogde of verse bladeren, die aan Chinese geurthee doet denken. Het enigszins bitter smakende blad kan worden gekookt en als spinazie worden gegeten. Fijngehakt geeft het een muskusachtige smaak aan rabarber. Bladeren en stengel zijn ook een aromatisch toekruid in visgerechten. De jonge en fijngehakte bladeren worden gebruikt in salades, sauzen en soepen. De overlangs doorgesneden stengel, gevuld met zachte kaas vormt een verrassend aperitiefhapje. De Noren maken van de wortels een soort brood en banketbakkers over de hele wereld gebruiken de zaden en gekonfijte stengels in gebak en suikerwerk. Wegens het doordringend aroma en de gifgroene kleur vormen ze een aantrekkelijke garnering van gebak en puddingen. De sterke, vluchtige olie bevindt zich vooral in de wortel. Hiervan kan, net als van het zaad, een tonicum worden getrokken dat de eetlust op zou wekken. Na de maaltijd kan het aftreksel ter bevordering van de spijsvertering gedronken worden. Een infuus van delen van de grote engelwortel zou baat kunnen brengen bij verkoudheid en koorts, daar het een lichte transpiratie zou kunnen veroorzaken. “Angelicalikeur” wordt door sommige mensen erg lekker gevonden. Afijn, mij duizelt het inmiddels en ik kan me niet meer herinneren wat ik met deze plant van plan was een seizoen geleden. Wie heeft deze plant ook in de tuin staan en wat doen jullie ermee, qua oogst, maar ook qua verzorging? (Ik las namelijk dat je de bloemstengels in het tweede jaar voor de bloei weg moet knippen, dan gaat de plant een jaar of vier mee.)

Veel plezier hier Jacq! Dat je lichtgroene vingers maar snel zwart van de aarde mogen zien.

Dat ziet er uit als een lekker plekje dat je daar hebt Anne, prachtig!

Gisteren een bonenburger gegeten van geplette witte bonen, stukjes jalapeño peper, koriander, verkruimelde nacho's en wat bloem. Even in de koelkast en daarna omvormen tot burgers. In de pan ermee en serveren op een broodje met paprika, of andere toppings. Jummie!

Bon. Bijna drie weken na de vorige foto in de post hierboven hebben we dit:

Ter vergelijking, mijn trage lieveling die nu weer tekenen van leven vertoont (rechtsonder) versus mijn andere peperplanten die niet stil hebben gestaan. (Ik doe ook maar wat. )

Ik had een hele specifieke - voor mij bijzondere peperzaailing, de Turkish Kil, veel te veel speciale herinneringen aan - gezaaid, begin januari en opgekomen ergens half januari. Deze zaailing liet op een gegeven moment ook zijn blaadjes vallen. En hij had er maar twee extra naast de kiemblaadjes... Daarna heeft hij heel lang niks gedaan. En met lang bedoel ik maanden. Ik heb hem nog verpot, maar hij groeide niet, maakte geen nieuwe blaadjes aan. Vrij sneu. Ik vermoed dat hij toch een tijdje te droog heeft gestaan. Hij kreeg wel genoeg licht (TL groeilampen) en warmte (stond in een warmtebak met temperatuurregelaar.) Uiteindelijk was ik het zat en heb ik hem uit de bak gehaald. Elke andere zaailing had ik naar buiten gegooid, het niemandslandje in, maar deze niet. En dus staat hij sindsdien staat hij gewoon in de vensterbank. In alle andere gevallen had ik hem weggedaan, maar nu niet. En dus heb ik hem een keer of twee wat vloeibare voeding gegeven. En water. Sinds een week of twee ijkt hij weer iets de hoogte in te gaan. En verrek, het is echt zo, maar hij heeft nu weer wat meer blaadjes. Vergeleken met mijn andere peperplantjes, is deze echt heel erg klein en teer. Ik heb geen idee of het nog wat wordt, maar ik ga het wel proberen. Enfin, dat was een heel lang antwoord. Eigenlijk om te zeggen dat zolang er een groeipunt is, je niet hoeft op te geven, maar dat het wel kan zijn dat je veel te veel geduld moet hebben voor er weer voortgang te zien is.