henkg

Ik ben er niet zo druk mee (op foto's maken na). En ik ga over een paar dagen al plukken. Klein maar fijn. Ik denk dat ze net genoeg licht krijgen. Ze zien er gezond uit en zijn niet gefileerd. Elke paar dagen haal ik een dvd doosje van de onderliggende stapel doosjes, anders komen de plantjes te dicht bij de leds. De bak (2 kg mosselbak) is een stuk dieper dan een vleesbak. Even gemeten: 9cm diep. Ik vind dat ideale zaaibakken. Ik spaar ze, en eet de mosselen tegen heug en meug op

Als wijnmaker / bierbrouwer is azijn mijn grootste vijand. Echter: ken je vijand! Eerst is er alcohol nodig, de grondstof voor azijn: A- Suikerwater met gist geeft alcohol, geen zuurstof nodig om alcohol te vormen (beter van niet zelfs) B- Suikerwater alleen heeft toch gist nodig, gist komt dan uit de lucht (wilde gist). Dan is dus in het begin zuurstof nodig, anders geen gist -> geen alcohol -> geen azijn. C- Wijn is al een alcoholoplossing, geen gisting meer nodig. We hebben nu alcohol. Voor mij een eindproduct, voor jullie de grondstof voor azijn. A/B/C- Als er eenmaal alcohol is, kan dat deels of geheel omgezet worden in azijn. Door azijnzuurbacterien, uit de lucht of ze zitten er al in (de moer) Voor de omzetting naar azijn is zuurstof nodig. Lucht. Niet geheel luchtdicht afsluiten dus. Als je al een moer hebt: de azijn deels gebruiken, en regelmatig bijvullen met restjes wijn. Afdekken tegen vliegjes en zo. Met gaasdoek of een deksel dat niet helemaal 100% luchtdicht afsluit. Er moet wel iets lucht bijkunnen. De moerpotdeksel zal niet luchtdicht afsluiten, kan er dus gewoon op. Denk ik. Ook denk ik dat je aan de moer steeds een beetje vruchtensap kunt toevoegen. Er zal immers nog gist in de moer zitten. Bovenstaande is uitsluitend mijn theorie. Ik heb geen enkele ervaring met azijnmoer (want azijn is mijn vijand)

Omdat het erg stil met alle blogs is: toch maar even posten. Een van de wedstrijdpreiprobeersels is opgekomen. Foto zes dagen na zaaien: De basilicum (voorgrond), zes dagen na zaaien: En de rucola, precies 1 maand na zaaien:

Een van de drie testkonijnen is al opgekomen. Nu zes dagen na zaaien. Niet voorgeweekt, geen bodemverwarming. Gewoon bij huiskamertemperatuur, zelfs vergeten om af te dekken met folie: Mijn eerste wedstrijdresultaat is dus: 1,0 mm diameter (omtrek niet gemeten, wel berekend: 3,14 mm). Voorlopig sta ik bovenaan!

Frituren? Ik denk dat je met 10 minuten koken in water hetzelfde effect bereikt. Is wel zo makkelijk. Nog makkelijker: gelijk weggooien

Of het nuttig is weet ik niet. Verklaring klinkt wel logisch. Reden gebruik voor mij: ik had iets nodig ter afdekking. Dat fijne grind stond voor het grijpen, en vond ik makkelijker dan potgrond fijnmaken/zeven. Meestal gebruik ik wat fijner zand, was nu op.

Voor een volgende keer: gewoon vooraf zeggen (niet vragen) dat je dat zeer storend vindt, en dat telefoons dus uitmoeten, uitzondering maken voor gasten met mogelijk te verwachten zeer urgente zaken.

De op 12 november gezaaide rucola groeit nog steeds redelijk goed. Wel langzamer dan buiten in het seizoen. De eerste pluk waarschijnlijk met de kerstdagen: Verder de buitenrucola (groeide daar voor geen meter: te koud) verspeend en binnen gezet. In diezelfde bak heb ik zonet ook wat basilicum gezaaid, en de eerste drie wedstrijdpreiprobeersels. De overige prei zaai ik midden januari. Dan ook de pepers. Een paar kleine muntstekken naar binnen gehaald, om ook in de winterperiode te kunnen gaan oogsten. De rest mag buiten overwinteren. Buiten staat niets oogstbaars meer, op de rozemarijn na. Die is niet stuk te krijgen (dezelfde soort heeft de behoorlijk strenge afgelopen winter goed overleefd): Al het binnenspul staat onder de LED verlichting, op de munt na, geen plek meer voor. Die staat in de vensterbank. Over de kosten. Ik heb nu twee boekenkastplanken van 80 cm breed met led verlichting. Totaal 50 Watt, 12 uur per dag aan. Vier maanden per jaar. Kost dan per jaar ongeveer 16,- aan stroom.

Basilicum? Heel toevallig vond ik gisteren een zakje met een aantal zaden. Zonet gezaaid, in een bak met wat verspeende rucola en 3 wedstrijdpreiprobeersels (niks gelabeld, deze drie soorten kan ik wel uit elkaar houden, op zowel uiterlijk als smaak en geur): De op 21 november (iets eerder dus dan in december) gezaaide rucola heeft nog een weekje nodig. Gaat wel redelijk goed: Voor meer geneuzel over mijn winterprobeersels: zie mijn blog (blog/henkg/)

Snijden ging lastiger dan bij zeep, nu geen supergladde snede, zaadjes zitten in de weg. Nog maar 1 plak gedaan. Voor de volgende plakken denk ik een gekarteld broodmes te gaan gebruiken, meer zagen dan snijden, en misschien eerst in heet water verwarmen. Welke snijmethode dan ook: bij een beetje dikke plakken zal het wel lukken. De ruwe snede zal de vogels worst zijn.

Door Huub ben ik ook maar eens aan de slag gegaan. Met de "zeepmaakmethode". 750 gram nieuw hard frituurvet + 750 gram vogelstrooivoer (3,75 per 2,5 kilo). Vet gesmolten, zaad toegevoegd. Af laten koelen tot bijna stollen, en met tussenpozen in lagen gestort in een bus (waarom: om te voorkomen dat onderin alleen het vet zit, en bovenin alleen het voer gaat bovendrijven). Na afkoelen de bus opengesneden en plakken gesneden. Hulpmiddelen: bakpapier, whisky bus (Pringles bus gaat natuurlijk ook). Foto's: Meer praktisch dan mooi. Ik denk niet dat vogels extra aangetrokken worden door tulbandvormen en/of versieringen. Voor een voertafel heb ik ook geen moeite gedaan: een nog niet opgekuisde railingbak voldoet goed genoeg. En nu maar eens afwachten of ervan gegeten gaat worden, op een balkon, 3 hoog. De gladde kant ligt boven, dus ik ga de snavelpikjes zien.

Dank. Die dubbelingen gaan dus vrij hard. Inclusief edits door de auteur (een post is nooit in 1x helemaal goed) en het door de auteur raadplegen van oudere berichten (het is mijn enige logboek!) reken ik dan met een factor 5 (natte vinger werk). Dan worden die blog berichten toch 200 a 400x gelezen door verschillende mensen. Vaak dus. Misschien een reden voor niet-bloggers om er ook eentje te starten.

Ik verbaas me over het grote aantal lezers van de blogs (aantal is onderaan elk bericht zichtbaar). Na een tijdje zeker 1000x per bericht, voor sommige blogs (bv Landje van Jet) zeker 2000x. Kloppen die aantallen, of worden ze (groten)deels veroorzaakt door bot engines?

Die dingen kunnen vrij groot en dik worden (deze is 9,2 kg): Gardener John Pearson, has claimed a world record by growing a leek weighing 9.2kg (20lb 5oz) at a horticultural show in Stanley, Co Durham.

Gewoon uitproberen. Koop een paar handperen, b.v. Conference peren (dat zijn zeker geen stoofperen). Stoof die volgens een stoofperenrecept (minder suiker gebruiken) op een heel zacht vuur, 1 a 2 uur, niet langer. Ze worden wel zachter dan stoofperen, maar blijven heel. Aan jou te beoordelen of je ze te zacht vindt, dan wel veel minder lekker dan de echte stoofpeertjes.

160 lang en 80 breed? 80 cm breed is best veel. Je zou zelfs twee rijen tomaten kunnen zetten, maar dan krijgt de achterste rij (aan de huiskant) te weinig licht. Tja, per bak van 160 x 80 zou ik één rijtje stamtomaten doen, een stuk of vijf, achterin de bak (vanuit huis de voorkant). Daarvóór (de kant van de railing, vanaf huis de achterkant) kun je laagblijvend spul kwijt. Alles wat een beetje laag blijft en niet al te breed uitgroeit, twee rijtjes aardbeien bijvoorbeeld. Zo schermen de voorsten (vanaf de lichtkant) niet het licht voor de achtersten af. Net zoals op een familiefoto: de kleintjes voorop. Zie jezelf als de fotograaf, vanuit de zonkant. Zo zou ik het doen. Er is geen precies recept voor. Gewoon logisch nadenken, daar hebben we allemaal hersens voor. (Ik heb trouwens niet gelezen hoe je balkonterras gelegen is. Ergens tussen het zuidenoosten en zuidwesten is prima. Op het noorden maak je zowiezo weinig kans met spul zoals tomaten. Verder nemen planten licht weg. Prettig voor zonhaters, vervelend voor mensen die op het balkon in het zonnetje willen zitten).

Bij potteelt kun je -afhankelijk van de soort- er wel wat meer kwijt. Hangt ook van de breedte en depte van de bak af. Ik zet b.v. 4 struiktomaten (mijn Balkonstar soort wordt 60-70 cm hoog) in één bak van 80 x 20 x 20 cm. Dat is wel op/over het randje: dan zeer regelmatig maar weinig bijmesten, en heel vaak water (laten) geven. Zeker 2x daags op hete dagen (of automatisch met b.v. je Blumat ..). Hoe meer grond, hoe meer buffer voor voeding en water. Stamtomaten worden groter dan struiktomaten, verbruiken nog meer water en mest, hebben dus meer buffer=grond nodig.

Ergens waar je schroefogen in kunt (laten boren en) schroeven. Onderkant overkapping, of hoog in de zijmuurtjes. Dan echt geen palen nodig, die heb je als het ware al.

Overdekt? Dan kan het toch simpeler? Span een stevig touw horizontaal, vlak onder de overdekking. Daaraan per bak een of meer afhangende touwen. Onderkant touw blijft los. Voordeel: Gratis / Sterk genoeg om je planten aan op te knopen. Nadeel: je kunt de bakken niet meer verplaatsen.

@Nick: De "kast" is een ontruimde plank van een boekenkast, staat in de huiskamer. Warm genoeg, eigenlijk te warm voor sla-achtig spul. Zie: groeilampenkastje-t4151-60.html#p166486

Ook onder verlichting gaat het minder hard dan buiten in het groeiseizoen. Toch wel goed, over ruim een week kan er al iets geoogst worden (nu 16 dgn geleden gezaaid): Het bakje buiten heb ik onlangs naar binnen gehaald. Buiten schoot het echt niet op: te koud. Staan nu in de vensterbank (geen foto). Nog even het verschil in licht, vandaag om 11:30u: - Buiten: 3000 lux - Binnen vensterbank: 2000 lux - Binnen onder verlichting: 7000 lux (op planthoogte) (Binnen onder verlichting: 12 uur per dag constant. Buiten / vensterbank: veel minder lichturen én veel minder licht in de vroege/late uurtjes) Verder vermeldenswaard: hier (balkon, 7m hoogte) nog steeds geen temperaturen onder nul geregistreerd: Nogal een verschil met weerstation Rotterdam Zestienhoven (ongeveer 3 km verderop), op 3 december, 10 cm hoogte: -5 graden.

Mijn test met olie: Etiket kwam er twee dagen later redelijk makkelijk af, compleet, zonder lijmresten achter te laten. Echter ook de helft waar ik geen olie opgedaan had. De olie was ook daar naartoe gekropen. Ik kon dus niet het verschil zien. De kans bestaat dus dat het geen "moeilijk" potje was. Als ik een keer twee identieke potjes heb, ga ik het testje herhalen. Eentje met olie, eentje met warm water.

Mooi zo! Nog de eindwaarde gemeten? Je zou de flesjes een keer kunnen schudden, niet te wild. Dan lossen de suikerkorrels beter op. Warm laten staan, bij kamertemperatuur: doe maar twee weken, misschien nog iets langer. Na 2 wkn eentje openmaken. Goeie plop = klaar, paar uurtjes in de koelkast en dan testen! Bij te weinig plop het flesje direct weer dichtdoen en alles nog een extra weekje bij kamertemp laten staan: co2 vorming schijnt soms behoorlijk lang te duren. Voor dan: proost.

Niks (op rucola binnen na, zie mijn blog: blog/henkg/) Pepers, en de wedstrijd prei, ga ik medio januari zaaien, uiteraard binnen. Paprika's en zaaiaardbeien doe ik niet meer. Voor de rest (tomaten en dat soort spul): pas in de eerste week van april. Vroeg genoeg als je geen kas hebt.

@RobO: Geinig apparaat! Schijnt echter nogal gammel te zijn, en ik zou wel erg veel moeten schillen om de aanschafprijs eruit te halen. @Loraine: De boormachine/dunschillertruc ga ik een keer uitproberen. Bij schillen met de hand is het lastigste stuk de holle bovenkant. Ik denk dat daar een dunschiller ook niet goed gaat bijkomen. Dus ik denk uit te blijven komen op handmatig schillen. Voor een apparaat een te moeilijke handeling, net zoals garnalen pellen of veters strikken. Als ik weer eens stoofpeertjes ga bereiden, zal ik er een paar ongeschild laten, en die vooraf heel licht inkerven. Net zoals ik dat doe met tomaten die daarna een aantal seconden in kokend water gaan. Misschien worden de peertjes dan niet zo rimpelig. Dan ook een testje met een paar peertjes: inkerven, en net zoals tomaten kort en hard koken. Misschien dat de schil dan al te pellen valt.